circino
Latim
Verbo
presente ativo circino, infinitivo presente circinare, pretérito perfeito ativo circinavi, supino circinatum.
- rodear.
- arredondar.
- (poesia) voar com um trajeto circular.
Conjugação
Conjugação de circinō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | circinō | circinās | circinat | circināmus | circinātis | circinant |
| Pretérito imperfeito | circinābam | circinābās | circinābat | circinābāmus | circinābātis | circinābant | |
| Futuro | circinābō | circinābis | circinābit | circinābĭmus | circinābĭtis | circinābunt | |
| Pretérito perfeito | circinī | circinīstī | circinit | circinĭmus | circinīstis | circinĕrunt, circinēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | circinĕram | circinĕrās | circinĕrat | circinerāmus | circinerātis | circinĕrant | |
| Futuro do pretérito | circinĕrō | circinĕris | circinĕrit | circinerĭmus | circinerĭtis | circinĕrint | |
| Subjuntivo | presente | circinem | circinēs | circinet | circinēmus | circinētis | circinent |
| Pretérito imperfeito | circinērem | circinārēs | circināret | circinārēmus | circinārētis | circinārent | |
| Pretérito perfeito | circinĕrim | circinĕrīs | circinĕrit | circinerĭmus | circinerĭtis | circinĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | circinīssem | circinīssēs | circinīsset | circinissēmus | circinissētis | circinīssent | |
| Imperativo | Presente | circinā | circināte | ||||
| Futuro | circinātō | circinātō | circinātōte | circināntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | circinor | circināris, circināre | circinātur | circināmur | circināmĭnī | circināntur |
| Pretérito imperfeito | circinābar | circinābāris, circinābāre | circinābātur | circinābāmur | circinābamĭnī | circinābāntur | |
| Futuro | circinābor | circinābĕris, circinābĕre | circinābĭtur | circinābĭmur | circinābimĭnī | circinābuntur | |
| Pretérito perfeito | circinatus sum | circinatus es | circinatus est | circinatī sumus | circinatī estis | circinatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | circinatus eram | circinatus erās | circinatus erat | circinatī erāmus | circinatī erātis | circinatī erant | |
| Futuro do pretérito | circinatus erō | circinatus eris/ere | circinatus erit | circinatī erimus | circinatī eritis | circinatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | circiner | circinēris, circinēre | circinētur | circinēmur | circinemĭnī | circinēntur |
| Pretérito imperfeito | circinārer | circinārēris, circinārēre | circinārētur | circinārēmur | circināremĭnī | circinārēntur | |
| Pretérito perfeito | circinatus sim | circinatus sīs | circinatus sit | circinatī sīmus | circinatī sītis | circinatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | circinatus essem/forem | circinatus essēs/forēs | circinatus esset/foret | circinatī essēmus/forēmus | circinatī essētis/forētis | circinatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | circināre | circināmĭnī | ||||
| Futuro | circinātor | circinātor | circināntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | circināre | circinisse | circinatūrus esse | circinārī | circinatus esse | circinatum īrī |
| Paricípios | circināns | circinatūrus | circinatus | circinandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | circināre | circinandī | circinandō | circinandum | circinatum | circinatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈkir.ki.noː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.