cogito
Latim
Verbo
presente ativo cogito, infinitivo presente cogitare, pretérito perfeito ativo cogitavi, supino cogitatum.
Conjugação
Conjugação de cogitō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | cogitō | cogitās | cogitat | cogitāmus | cogitātis | cogitant |
| Pretérito imperfeito | cogitābam | cogitābās | cogitābat | cogitābāmus | cogitābātis | cogitābant | |
| Futuro | cogitābō | cogitābis | cogitābit | cogitābĭmus | cogitābĭtis | cogitābunt | |
| Pretérito perfeito | cogitī | cogitīstī | cogitit | cogitĭmus | cogitīstis | cogitĕrunt, cogitēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | cogitĕram | cogitĕrās | cogitĕrat | cogiterāmus | cogiterātis | cogitĕrant | |
| Futuro do pretérito | cogitĕrō | cogitĕris | cogitĕrit | cogiterĭmus | cogiterĭtis | cogitĕrint | |
| Subjuntivo | presente | cogitem | cogitēs | cogitet | cogitēmus | cogitētis | cogitent |
| Pretérito imperfeito | cogitērem | cogitārēs | cogitāret | cogitārēmus | cogitārētis | cogitārent | |
| Pretérito perfeito | cogitĕrim | cogitĕrīs | cogitĕrit | cogiterĭmus | cogiterĭtis | cogitĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | cogitīssem | cogitīssēs | cogitīsset | cogitissēmus | cogitissētis | cogitīssent | |
| Imperativo | Presente | cogitā | cogitāte | ||||
| Futuro | cogitātō | cogitātō | cogitātōte | cogitāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | cogitor | cogitāris, cogitāre | cogitātur | cogitāmur | cogitāmĭnī | cogitāntur |
| Pretérito imperfeito | cogitābar | cogitābāris, cogitābāre | cogitābātur | cogitābāmur | cogitābamĭnī | cogitābāntur | |
| Futuro | cogitābor | cogitābĕris, cogitābĕre | cogitābĭtur | cogitābĭmur | cogitābimĭnī | cogitābuntur | |
| Pretérito perfeito | cogitatus sum | cogitatus es | cogitatus est | cogitatī sumus | cogitatī estis | cogitatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | cogitatus eram | cogitatus erās | cogitatus erat | cogitatī erāmus | cogitatī erātis | cogitatī erant | |
| Futuro do pretérito | cogitatus erō | cogitatus eris/ere | cogitatus erit | cogitatī erimus | cogitatī eritis | cogitatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | cogiter | cogitēris, cogitēre | cogitētur | cogitēmur | cogitemĭnī | cogitēntur |
| Pretérito imperfeito | cogitārer | cogitārēris, cogitārēre | cogitārētur | cogitārēmur | cogitāremĭnī | cogitārēntur | |
| Pretérito perfeito | cogitatus sim | cogitatus sīs | cogitatus sit | cogitatī sīmus | cogitatī sītis | cogitatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | cogitatus essem/forem | cogitatus essēs/forēs | cogitatus esset/foret | cogitatī essēmus/forēmus | cogitatī essētis/forētis | cogitatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | cogitāre | cogitāmĭnī | ||||
| Futuro | cogitātor | cogitātor | cogitāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | cogitāre | cogitisse | cogitatūrus esse | cogitārī | cogitatus esse | cogitatum īrī |
| Paricípios | cogitāns | cogitatūrus | cogitatus | cogitandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | cogitāre | cogitandī | cogitandō | cogitandum | cogitatum | cogitatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈkoː.ɡi.toː/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.