consilior
Latim
Verbo
presente ativo consilior, infinitivo presente consiliari, pretérito perfeito ativo consiliatus sum.
- aconselhar-se, pedir conselho.
- (com dativo) aconselhar, dar conselho.
Conjugação
Conjugação
| Radical do presente consili- | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Presente do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | consilior | consiliāmur | ||||
| II. | consiliāris | consiliāminī | ||||
| III. | consiliātur | consiliāntur | ||||
| Imperativo | ||||||
| voz ativa | consiliāre | consiliāminī | ||||
| Presente do subjuntivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | consilier | consiliēmur | ||||
| II. | consiliēris | consiliēminī | ||||
| III. | consiliētur | consilientur | ||||
| Imperfeito do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | consiliābar | consiliābāmur | ||||
| II. | consiliābāris | consiliābāminī | ||||
| III. | consiliābātur | consiliābantur | ||||
| Imperfeito do subjunctivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | consiliārer | consiliārēmur | ||||
| II. | consiliārēris | consiliārēminī | ||||
| III. | consiliārētur | consiliārentur | ||||
| Futuro do indicativo | ||||||
| act. | sing. | plur. | ||||
| I. | consiliābor | consiliābimur | ||||
| II. | consiliāberis | consiliābiminī | ||||
| III. | consiliābitur | consiliābuntur | ||||
| Radical do perfeito consili- | ||
|---|---|---|
| Perfeito indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | consiliātus sum | consiliātus sumus |
| II. | consiliātus es | consiliātus estis |
| III. | consiliātus est | consiliātus sunt |
| Perfeito do subjuntivo | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | consiliātus sim | consiliātus sīmus |
| II. | consiliātus sīs | consiliātus sītis |
| III. | consiliātus sit | consiliātus sint |
| Mais-que-perfeito do indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | consiliātus eram | consiliātus eramus |
| II. | consiliātus eras | consiliātus eratis |
| III. | consiliātus erat | consiliātus erant |
| Mais-que-perfeito do subjuntivo | ||
| voz ativa | sing | plur. |
| I. | consiliātus essem | consiliātus essemus |
| II. | consiliātus esses | consiliātus essetis |
| III. | consiliātus esset | consiliātus essent |
| Futuro perfeito | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | consiliātus erō | consiliātus erimus |
| II. | consiliātus eris | consiliātus eritis |
| III. | consiliātus erit | consiliātus erint |
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||
Pronúncia
- AFI: /konˈsi.li.or/, /kõːˈsɪ.li.ɔr/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.