consistir
Português
Conjugação
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
| Infinitivo impessoal | consistir | Gerúndio | consistindo | Particípio | consistido |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | consisto | consistes | consiste | consistimos | consistis | consistem |
| Pretérito imperfeito | consistia | consistias | consistia | consistíamos | consistíeis | consistiam | |
| Pretérito perfeito | consisti | consististe | consistiu | consistimos | consististes | consistiram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | consistira | consistiras | consistira | consistíramos | consistíreis | consistiram | |
| Futuro do presente | consistirei | consistirás | consistirá | consistiremos | consistireis | consistirão | |
| Futuro do pretérito | consistiria | consistirias | consistiria | consistiríamos | consistiríeis | consistiriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | consista | consistas | consista | consistamos | consistais | consistam |
| Pretérito imperfeito | consistisse | consistisses | consistisse | consistíssemos | consistísseis | consistissem | |
| Futuro | consistir | consistires | consistir | consistirmos | consistirdes | consistirem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | consiste | consista | consistamos | consisti | consistam | |
| Negativo | não consistas | não consista | não consistamos | não consistais | não consistam | ||
| Infinitivo pessoal | consistir | consistires | consistir | consistirmos | consistirdes | consistirem | |
Portugal
- AFI: /kõ.siʃ.ˈtiɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.