cunhar
Português
Verbo
cu.nhar, transitivo
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | cunhar | Gerúndio | cunhando | Particípio | cunhado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | cunho | cunhas | cunha | cunhamos | cunhais | cunham |
| Pretérito imperfeito | cunhava | cunhavas | cunhava | cunhávamos | cunháveis | cunhavam | |
| Pretérito perfeito | cunhei | cunhaste | cunhou | cunhamos1 / cunhámos2 |
cunhastes | cunharam | |
| Pretérito mais-que-perfeito | cunhara | cunharas | cunhara | cunháramos | cunháreis | cunharam | |
| Futuro do presente | cunharei | cunharás | cunhará | cunharemos | cunhareis | cunharão | |
| Futuro do pretérito | cunharia | cunharias | cunharia | cunharíamos | cunharíeis | cunhariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | cunhe | cunhes | cunhe | cunhemos | cunheis | cunhem |
| Pretérito imperfeito | cunhasse | cunhasses | cunhasse | cunhássemos | cunhásseis | cunhassem | |
| Futuro | cunhar | cunhares | cunhar | cunharmos | cunhardes | cunharem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | cunha | cunhe | cunhemos | cunhai | cunhem | |
| Negativo | não cunhes | não cunhe | não cunhemos | não cunheis | não cunhem | ||
| Infinitivo pessoal | cunhar | cunhares | cunhar | cunharmos | cunhardes | cunharem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.