derruir
Português
Verbo
der.ru.ir, transitivo direto, pronominal
- vir abaixo, desmoronar(-se)
- aniquilar(-se), extinguir(-se)
- Com a crise, o setor industrial derruiu.
Conjugação
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
| Infinitivo impessoal | derruir | Gerúndio | derruindo | Particípio | derruído |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | derruo | derruis | derrui | derruímos | derruís | derruem |
| Pretérito imperfeito | derruía | derruías | derruía | derruíamos | derruíeis | derruíam | |
| Pretérito perfeito | derruí | derruíste | derruiu | derruímos | derruístes | derruíram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | derruíra | derruíras | derruíra | derruíramos | derruíreis | derruíram | |
| Futuro do presente | derruirei | derruirás | derruirá | derruiremos | derruireis | derruirão | |
| Futuro do pretérito | derruiria | derruirias | derruiria | derruiríamos | derruiríeis | derruiriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | derrua | derruas | derrua | derruamos | derruais | derruam |
| Pretérito imperfeito | derruísse | derruísses | derruísse | derruíssemos | derruísseis | derruíssem | |
| Futuro | derruir | derruíres | derruir | derruirmos | derruirdes | derruírem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | derrui | derrua | derruamos | derruí | derruam | |
| Negativo | não derruas | não derrua | não derruamos | não derruais | não derruam | ||
| Infinitivo pessoal | derruir | derruíres | derruir | derruirmos | derruirdes | derruírem | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.