dissipo
Latim
Verbo
presente ativo dissipo, infinitivo presente dissipare, pretérito perfeito ativo dissipavi, supino dissipatum.
Conjugação
Conjugação de dissipō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | dissipō | dissipās | dissipat | dissipāmus | dissipātis | dissipant |
| Pretérito imperfeito | dissipābam | dissipābās | dissipābat | dissipābāmus | dissipābātis | dissipābant | |
| Futuro | dissipābō | dissipābis | dissipābit | dissipābĭmus | dissipābĭtis | dissipābunt | |
| Pretérito perfeito | dissipī | dissipīstī | dissipit | dissipĭmus | dissipīstis | dissipĕrunt, dissipēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | dissipĕram | dissipĕrās | dissipĕrat | dissiperāmus | dissiperātis | dissipĕrant | |
| Futuro do pretérito | dissipĕrō | dissipĕris | dissipĕrit | dissiperĭmus | dissiperĭtis | dissipĕrint | |
| Subjuntivo | presente | dissipem | dissipēs | dissipet | dissipēmus | dissipētis | dissipent |
| Pretérito imperfeito | dissipērem | dissipārēs | dissipāret | dissipārēmus | dissipārētis | dissipārent | |
| Pretérito perfeito | dissipĕrim | dissipĕrīs | dissipĕrit | dissiperĭmus | dissiperĭtis | dissipĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | dissipīssem | dissipīssēs | dissipīsset | dissipissēmus | dissipissētis | dissipīssent | |
| Imperativo | Presente | dissipā | dissipāte | ||||
| Futuro | dissipātō | dissipātō | dissipātōte | dissipāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | dissipor | dissipāris, dissipāre | dissipātur | dissipāmur | dissipāmĭnī | dissipāntur |
| Pretérito imperfeito | dissipābar | dissipābāris, dissipābāre | dissipābātur | dissipābāmur | dissipābamĭnī | dissipābāntur | |
| Futuro | dissipābor | dissipābĕris, dissipābĕre | dissipābĭtur | dissipābĭmur | dissipābimĭnī | dissipābuntur | |
| Pretérito perfeito | dissipatus sum | dissipatus es | dissipatus est | dissipatī sumus | dissipatī estis | dissipatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | dissipatus eram | dissipatus erās | dissipatus erat | dissipatī erāmus | dissipatī erātis | dissipatī erant | |
| Futuro do pretérito | dissipatus erō | dissipatus eris/ere | dissipatus erit | dissipatī erimus | dissipatī eritis | dissipatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | dissiper | dissipēris, dissipēre | dissipētur | dissipēmur | dissipemĭnī | dissipēntur |
| Pretérito imperfeito | dissipārer | dissipārēris, dissipārēre | dissipārētur | dissipārēmur | dissipāremĭnī | dissipārēntur | |
| Pretérito perfeito | dissipatus sim | dissipatus sīs | dissipatus sit | dissipatī sīmus | dissipatī sītis | dissipatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | dissipatus essem/forem | dissipatus essēs/forēs | dissipatus esset/foret | dissipatī essēmus/forēmus | dissipatī essētis/forētis | dissipatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | dissipāre | dissipāmĭnī | ||||
| Futuro | dissipātor | dissipātor | dissipāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | dissipāre | dissipisse | dissipatūrus esse | dissipārī | dissipatus esse | dissipatum īrī |
| Paricípios | dissipāns | dissipatūrus | dissipatus | dissipandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | dissipāre | dissipandī | dissipandō | dissipandum | dissipatum | dissipatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈdis.si.poː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.