emungo
Latim
Verbo
presente ativo emungo, infinitivo presente emungere, pretérito perfeito ativo emunxi, supino emunctum.
Conjugação
Conjugação de emungō, terceira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | emungō | emungis | emungit | emungĭmus | emungĭtis | emungunt |
| Pretérito imperfeito | emungēbam | emungēbās | emungēbat | emungēbāmus | emungēbātis | emungēbant | |
| Futuro | emungam | emungēs | emunget | emungēmus | emungētis | emungent | |
| Pretérito perfeito | emunxī | emunxistī | emunxit | emunxĭmus | emunxīstis | emunxērunt, emunxēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | emunxĕram | emunxĕrās | emunxĕrat | emunxerāmus | emunxerātis | emunxĕrant | |
| Futuro do pretérito | emunxĕrim | emunxĕris | emunxĕrit | emunxerĭmus | emunxerĭtis | emunxĕrint | |
| Subjuntivo | presente | emungam | emungās | emungat | emungāmus | emungātis | emungant |
| Pretérito imperfeito | emungĕrem | emungĕrēs | emungĕret | emungerēmus | emungerētis | emungĕrent | |
| Pretérito perfeito | emunxĕrim | emunxĕrīs | emunxĕrit | emunxerĭmus | emunxerĭtis | emunxĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | emunxissem | emunxīssēs | emunxīsset | emunxissēmus | emunxissētis | emunxīssent | |
| Imperativo | Presente | emunge | emungĭte | ||||
| Futuro | emungĭtō | emungĭtō | emungĭtōte | emungūntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | emungor | emungĕris, emungĕre | emungĭtur | emungĭmur | emungimĭnī | emungūntur |
| Pretérito imperfeito | emungebar | emungebāris, emungebāre | emungebātur | emungebāmur | emungebamĭnī | emungebāntur | |
| Futuro | emungar | emungēris, emungēre | emungētur | emungēmur | emungemĭnī | emungēntur | |
| Pretérito perfeito | emunctus sum | emunctus es | emunctus est | emunctī sumus | emunctī estis | emunctī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | emunctus eram | emunctus erās | emunctus erat | emunctī erāmus | emunctī erātis | emunctī erant | |
| Futuro do pretérito | emunctus erō | emunctus eris/ere | emunctus erit | emunctī erimus | emunctī eritis | emunctī erunt | |
| Subjuntivo | presente | emungar | emungāris, emungāre | emungātur | emungāmur | emungamĭnī | emungāntur |
| Pretérito imperfeito | emungĕrer | emungerēris, emungerēris | emungerētur | emungerēmur | emungeremĭnī | emungerēntur | |
| Pretérito perfeito | emunctus sim | emunctus sīs | emunctus sit | emunctī sīmus | emunctī sītis | emunctī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | emunctus essem/forem | emunctus essēs/forēs | emunctus esset/foret | emunctī essēmus/forēmus | emunctī essētis/forētis | emunctī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | emungĕre | emungimĭnī | ||||
| Futuro | emungītor | emungītor | emungūntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | emungĕre | emunxisse | emunctūrus esse | emungī | emunctus esse | emunctum īrī |
| Paricípios | emungēns | emunctūrus | emunctus | emungendus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | emungĕre | emungendī | emungendō | emungendum | emunctum | emunctū |
Pronúncia
- AFI: /eːˈmun.ɡoː/, /eːˈmʊŋ.ɡoː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.