estatuir
Português
Conjugação
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
| Infinitivo impessoal | estatuir | Gerúndio | estatuindo | Particípio | estatuido |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | estatuo | estatues | estatue | estatuimos | estatuis | estatuem |
| Pretérito imperfeito | estatuia | estatuias | estatuia | estatuíamos | estatuíeis | estatuiam | |
| Pretérito perfeito | estatui | estatuiste | estatuiu | estatuimos | estatuistes | estatuiram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | estatuira | estatuiras | estatuira | estatuíramos | estatuíreis | estatuiram | |
| Futuro do presente | estatuirei | estatuirás | estatuirá | estatuiremos | estatuireis | estatuirão | |
| Futuro do pretérito | estatuiria | estatuirias | estatuiria | estatuiríamos | estatuiríeis | estatuiriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | estatua | estatuas | estatua | estatuamos | estatuais | estatuam |
| Pretérito imperfeito | estatuisse | estatuisses | estatuisse | estatuíssemos | estatuísseis | estatuissem | |
| Futuro | estatuir | estatuires | estatuir | estatuirmos | estatuirdes | estatuirem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | estatue | estatua | estatuamos | estatui | estatuam | |
| Negativo | não estatuas | não estatua | não estatuamos | não estatuais | não estatuam | ||
| Infinitivo pessoal | estatuir | estatuires | estatuir | estatuirmos | estatuirdes | estatuirem | |
Portugal
- AFI: /iʃ.tɐ.ˈtwiɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.