exentero
Latim
Verbo
presente ativo exentero, infinitivo presente exenterare, pretérito perfeito ativo exenteravi.
Conjugação
Conjugação de exenterō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | exenterō | exenterās | exenterat | exenterāmus | exenterātis | exenterant |
| Pretérito imperfeito | exenterābam | exenterābās | exenterābat | exenterābāmus | exenterābātis | exenterābant | |
| Futuro | exenterābō | exenterābis | exenterābit | exenterābĭmus | exenterābĭtis | exenterābunt | |
| Pretérito perfeito | exenterī | exenterīstī | exenterit | exenterĭmus | exenterīstis | exenterĕrunt, exenterēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | exenterĕram | exenterĕrās | exenterĕrat | exentererāmus | exentererātis | exenterĕrant | |
| Futuro do pretérito | exenterĕrō | exenterĕris | exenterĕrit | exentererĭmus | exentererĭtis | exenterĕrint | |
| Subjuntivo | presente | exenterem | exenterēs | exenteret | exenterēmus | exenterētis | exenterent |
| Pretérito imperfeito | exenterērem | exenterārēs | exenterāret | exenterārēmus | exenterārētis | exenterārent | |
| Pretérito perfeito | exenterĕrim | exenterĕrīs | exenterĕrit | exentererĭmus | exentererĭtis | exenterĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | exenterīssem | exenterīssēs | exenterīsset | exenterissēmus | exenterissētis | exenterīssent | |
| Imperativo | Presente | exenterā | exenterāte | ||||
| Futuro | exenterātō | exenterātō | exenterātōte | exenterāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | exenteror | exenterāris, exenterāre | exenterātur | exenterāmur | exenterāmĭnī | exenterāntur |
| Pretérito imperfeito | exenterābar | exenterābāris, exenterābāre | exenterābātur | exenterābāmur | exenterābamĭnī | exenterābāntur | |
| Futuro | exenterābor | exenterābĕris, exenterābĕre | exenterābĭtur | exenterābĭmur | exenterābimĭnī | exenterābuntur | |
| Pretérito perfeito | exenteratus sum | exenteratus es | exenteratus est | exenteratī sumus | exenteratī estis | exenteratī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | exenteratus eram | exenteratus erās | exenteratus erat | exenteratī erāmus | exenteratī erātis | exenteratī erant | |
| Futuro do pretérito | exenteratus erō | exenteratus eris/ere | exenteratus erit | exenteratī erimus | exenteratī eritis | exenteratī erunt | |
| Subjuntivo | presente | exenterer | exenterēris, exenterēre | exenterētur | exenterēmur | exenteremĭnī | exenterēntur |
| Pretérito imperfeito | exenterārer | exenterārēris, exenterārēre | exenterārētur | exenterārēmur | exenterāremĭnī | exenterārēntur | |
| Pretérito perfeito | exenteratus sim | exenteratus sīs | exenteratus sit | exenteratī sīmus | exenteratī sītis | exenteratī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | exenteratus essem/forem | exenteratus essēs/forēs | exenteratus esset/foret | exenteratī essēmus/forēmus | exenteratī essētis/forētis | exenteratī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | exenterāre | exenterāmĭnī | ||||
| Futuro | exenterātor | exenterātor | exenterāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | exenterāre | exenterisse | exenteratūrus esse | exenterārī | exenteratus esse | exenteratum īrī |
| Paricípios | exenterāns | exenteratūrus | exenteratus | exenterandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | exenterāre | exenterandī | exenterandō | exenterandum | exenteratum | exenteratū |
Pronúncia
- AFI: /eks.en.te.roː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.