faltar
Português
Verbo
fal.tar, verbo intransitivo
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | faltar | Gerúndio | faltando | Particípio | faltado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | falto | faltas | falta | faltamos | faltais | faltam |
| Pretérito imperfeito | faltava | faltavas | faltava | faltávamos | faltáveis | faltavam | |
| Pretérito perfeito | faltei | faltaste | faltou | faltamos1 / faltámos2 |
faltastes | faltaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | faltara | faltaras | faltara | faltáramos | faltáreis | faltaram | |
| Futuro do presente | faltarei | faltarás | faltará | faltaremos | faltareis | faltarão | |
| Futuro do pretérito | faltaria | faltarias | faltaria | faltaríamos | faltaríeis | faltariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | falte | faltes | falte | faltemos | falteis | faltem |
| Pretérito imperfeito | faltasse | faltasses | faltasse | faltássemos | faltásseis | faltassem | |
| Futuro | faltar | faltares | faltar | faltarmos | faltardes | faltarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | falta | falte | faltemos | faltai | faltem | |
| Negativo | não faltes | não falte | não faltemos | não falteis | não faltem | ||
| Infinitivo pessoal | faltar | faltares | faltar | faltarmos | faltardes | faltarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Portugal
- AFI: /faɫ.ˈtaɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.