formido
Latim
Verbo
presente ativo formido, infinitivo presente formidare, pretérito perfeito ativo formidavi, supino formidatum.
Conjugação
Conjugação de formidō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | formidō | formidās | formidat | formidāmus | formidātis | formidant |
| Pretérito imperfeito | formidābam | formidābās | formidābat | formidābāmus | formidābātis | formidābant | |
| Futuro | formidābō | formidābis | formidābit | formidābĭmus | formidābĭtis | formidābunt | |
| Pretérito perfeito | formidī | formidīstī | formidit | formidĭmus | formidīstis | formidĕrunt, formidēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | formidĕram | formidĕrās | formidĕrat | formiderāmus | formiderātis | formidĕrant | |
| Futuro do pretérito | formidĕrō | formidĕris | formidĕrit | formiderĭmus | formiderĭtis | formidĕrint | |
| Subjuntivo | presente | formidem | formidēs | formidet | formidēmus | formidētis | formident |
| Pretérito imperfeito | formidērem | formidārēs | formidāret | formidārēmus | formidārētis | formidārent | |
| Pretérito perfeito | formidĕrim | formidĕrīs | formidĕrit | formiderĭmus | formiderĭtis | formidĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | formidīssem | formidīssēs | formidīsset | formidissēmus | formidissētis | formidīssent | |
| Imperativo | Presente | formidā | formidāte | ||||
| Futuro | formidātō | formidātō | formidātōte | formidāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | formidor | formidāris, formidāre | formidātur | formidāmur | formidāmĭnī | formidāntur |
| Pretérito imperfeito | formidābar | formidābāris, formidābāre | formidābātur | formidābāmur | formidābamĭnī | formidābāntur | |
| Futuro | formidābor | formidābĕris, formidābĕre | formidābĭtur | formidābĭmur | formidābimĭnī | formidābuntur | |
| Pretérito perfeito | formidatus sum | formidatus es | formidatus est | formidatī sumus | formidatī estis | formidatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | formidatus eram | formidatus erās | formidatus erat | formidatī erāmus | formidatī erātis | formidatī erant | |
| Futuro do pretérito | formidatus erō | formidatus eris/ere | formidatus erit | formidatī erimus | formidatī eritis | formidatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | formider | formidēris, formidēre | formidētur | formidēmur | formidemĭnī | formidēntur |
| Pretérito imperfeito | formidārer | formidārēris, formidārēre | formidārētur | formidārēmur | formidāremĭnī | formidārēntur | |
| Pretérito perfeito | formidatus sim | formidatus sīs | formidatus sit | formidatī sīmus | formidatī sītis | formidatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | formidatus essem/forem | formidatus essēs/forēs | formidatus esset/foret | formidatī essēmus/forēmus | formidatī essētis/forētis | formidatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | formidāre | formidāmĭnī | ||||
| Futuro | formidātor | formidātor | formidāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | formidāre | formidisse | formidatūrus esse | formidārī | formidatus esse | formidatum īrī |
| Paricípios | formidāns | formidatūrus | formidatus | formidandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | formidāre | formidandī | formidandō | formidandum | formidatum | formidatū |
Pronúncia
- AFI: /forˈmiː.doː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.