frustro
Latim
Verbo
presente ativo frustro, infinitivo presente frustrare, pretérito perfeito ativo frustravi, supino frustratum.
Conjugação
Conjugação de frustrō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | frustrō | frustrās | frustrat | frustrāmus | frustrātis | frustrant |
| Pretérito imperfeito | frustrābam | frustrābās | frustrābat | frustrābāmus | frustrābātis | frustrābant | |
| Futuro | frustrābō | frustrābis | frustrābit | frustrābĭmus | frustrābĭtis | frustrābunt | |
| Pretérito perfeito | frustrī | frustrīstī | frustrit | frustrĭmus | frustrīstis | frustrĕrunt, frustrēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | frustrĕram | frustrĕrās | frustrĕrat | frustrerāmus | frustrerātis | frustrĕrant | |
| Futuro do pretérito | frustrĕrō | frustrĕris | frustrĕrit | frustrerĭmus | frustrerĭtis | frustrĕrint | |
| Subjuntivo | presente | frustrem | frustrēs | frustret | frustrēmus | frustrētis | frustrent |
| Pretérito imperfeito | frustrērem | frustrārēs | frustrāret | frustrārēmus | frustrārētis | frustrārent | |
| Pretérito perfeito | frustrĕrim | frustrĕrīs | frustrĕrit | frustrerĭmus | frustrerĭtis | frustrĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | frustrīssem | frustrīssēs | frustrīsset | frustrissēmus | frustrissētis | frustrīssent | |
| Imperativo | Presente | frustrā | frustrāte | ||||
| Futuro | frustrātō | frustrātō | frustrātōte | frustrāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | frustror | frustrāris, frustrāre | frustrātur | frustrāmur | frustrāmĭnī | frustrāntur |
| Pretérito imperfeito | frustrābar | frustrābāris, frustrābāre | frustrābātur | frustrābāmur | frustrābamĭnī | frustrābāntur | |
| Futuro | frustrābor | frustrābĕris, frustrābĕre | frustrābĭtur | frustrābĭmur | frustrābimĭnī | frustrābuntur | |
| Pretérito perfeito | frustratus sum | frustratus es | frustratus est | frustratī sumus | frustratī estis | frustratī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | frustratus eram | frustratus erās | frustratus erat | frustratī erāmus | frustratī erātis | frustratī erant | |
| Futuro do pretérito | frustratus erō | frustratus eris/ere | frustratus erit | frustratī erimus | frustratī eritis | frustratī erunt | |
| Subjuntivo | presente | frustrer | frustrēris, frustrēre | frustrētur | frustrēmur | frustremĭnī | frustrēntur |
| Pretérito imperfeito | frustrārer | frustrārēris, frustrārēre | frustrārētur | frustrārēmur | frustrāremĭnī | frustrārēntur | |
| Pretérito perfeito | frustratus sim | frustratus sīs | frustratus sit | frustratī sīmus | frustratī sītis | frustratī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | frustratus essem/forem | frustratus essēs/forēs | frustratus esset/foret | frustratī essēmus/forēmus | frustratī essētis/forētis | frustratī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | frustrāre | frustrāmĭnī | ||||
| Futuro | frustrātor | frustrātor | frustrāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | frustrāre | frustrisse | frustratūrus esse | frustrārī | frustratus esse | frustratum īrī |
| Paricípios | frustrāns | frustratūrus | frustratus | frustrandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | frustrāre | frustrandī | frustrandō | frustrandum | frustratum | frustratū |
Pronúncia
- AFI: /ˈfruːs.troː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.