hiulco
Latim
Verbo
presente ativo hiulco, infinitivo presente hiulcare, pretérito perfeito ativo hiulcavi, supino hiulcatum.
Conjugação
Conjugação de hiulcō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | hiulcō | hiulcās | hiulcat | hiulcāmus | hiulcātis | hiulcant |
| Pretérito imperfeito | hiulcābam | hiulcābās | hiulcābat | hiulcābāmus | hiulcābātis | hiulcābant | |
| Futuro | hiulcābō | hiulcābis | hiulcābit | hiulcābĭmus | hiulcābĭtis | hiulcābunt | |
| Pretérito perfeito | hiulcī | hiulcīstī | hiulcit | hiulcĭmus | hiulcīstis | hiulcĕrunt, hiulcēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | hiulcĕram | hiulcĕrās | hiulcĕrat | hiulcerāmus | hiulcerātis | hiulcĕrant | |
| Futuro do pretérito | hiulcĕrō | hiulcĕris | hiulcĕrit | hiulcerĭmus | hiulcerĭtis | hiulcĕrint | |
| Subjuntivo | presente | hiulcem | hiulcēs | hiulcet | hiulcēmus | hiulcētis | hiulcent |
| Pretérito imperfeito | hiulcērem | hiulcārēs | hiulcāret | hiulcārēmus | hiulcārētis | hiulcārent | |
| Pretérito perfeito | hiulcĕrim | hiulcĕrīs | hiulcĕrit | hiulcerĭmus | hiulcerĭtis | hiulcĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | hiulcīssem | hiulcīssēs | hiulcīsset | hiulcissēmus | hiulcissētis | hiulcīssent | |
| Imperativo | Presente | hiulcā | hiulcāte | ||||
| Futuro | hiulcātō | hiulcātō | hiulcātōte | hiulcāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | hiulcor | hiulcāris, hiulcāre | hiulcātur | hiulcāmur | hiulcāmĭnī | hiulcāntur |
| Pretérito imperfeito | hiulcābar | hiulcābāris, hiulcābāre | hiulcābātur | hiulcābāmur | hiulcābamĭnī | hiulcābāntur | |
| Futuro | hiulcābor | hiulcābĕris, hiulcābĕre | hiulcābĭtur | hiulcābĭmur | hiulcābimĭnī | hiulcābuntur | |
| Pretérito perfeito | hiulcatus sum | hiulcatus es | hiulcatus est | hiulcatī sumus | hiulcatī estis | hiulcatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | hiulcatus eram | hiulcatus erās | hiulcatus erat | hiulcatī erāmus | hiulcatī erātis | hiulcatī erant | |
| Futuro do pretérito | hiulcatus erō | hiulcatus eris/ere | hiulcatus erit | hiulcatī erimus | hiulcatī eritis | hiulcatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | hiulcer | hiulcēris, hiulcēre | hiulcētur | hiulcēmur | hiulcemĭnī | hiulcēntur |
| Pretérito imperfeito | hiulcārer | hiulcārēris, hiulcārēre | hiulcārētur | hiulcārēmur | hiulcāremĭnī | hiulcārēntur | |
| Pretérito perfeito | hiulcatus sim | hiulcatus sīs | hiulcatus sit | hiulcatī sīmus | hiulcatī sītis | hiulcatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | hiulcatus essem/forem | hiulcatus essēs/forēs | hiulcatus esset/foret | hiulcatī essēmus/forēmus | hiulcatī essētis/forētis | hiulcatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | hiulcāre | hiulcāmĭnī | ||||
| Futuro | hiulcātor | hiulcātor | hiulcāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | hiulcāre | hiulcisse | hiulcatūrus esse | hiulcārī | hiulcatus esse | hiulcatum īrī |
| Paricípios | hiulcāns | hiulcatūrus | hiulcatus | hiulcandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | hiulcāre | hiulcandī | hiulcandō | hiulcandum | hiulcatum | hiulcatū |
Pronúncia
- AFI: /hi.ul.koː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.