horreo
Não confundir com hôrreo.
Latim
Verbo
presente ativo horreo, infinitivo presente horrere, pretérito perfeito ativo horrui, supino horruitum.
Conjugação
Conjugação de horreō, segunda conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | horreō | horrēs | horret | horrēmus | horrētis | horrent |
| Pretérito imperfeito | horrēbam | horrēbās | horrēbat | horrēbāmus | horrēbātis | horrēbant | |
| Futuro | horrēbō | horrēbis | horrēbit | horrēbĭmus | horrēbĭtis | horrēbunt | |
| Pretérito perfeito | horrī | horrīstī | horrit | horrĭmus | horrīstis | horrĕrunt, horrēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | horrĕram | horrĕrās | horrĕrat | horrerāmus | horrerātis | horrĕrant | |
| Futuro do pretérito | horrĕrō | horrĕris | horrĕrit | horrerĭmus | horrerĭtis | horrĕrint | |
| Subjuntivo | presente | horream | horreās | horreat | horreāmus | horreātis | horreant |
| Pretérito imperfeito | horrērem | horrērēs | horrēret | horrērēmus | horrērētis | horrērent | |
| Pretérito perfeito | horrĕrim | horrĕrīs | horrĕrit | horrerĭmus | horrerĭtis | horrĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | horrīssem | horrīssēs | horrīsset | horrissēmus | horrissētis | horrīssent | |
| Imperativo | Presente | horrē | horrēte | ||||
| Futuro | horrētō | horrētō | horrētōte | horrentō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | horreor | horrēris, horrēre | horrētur | horrēmur | horrēmĭnī | horrentur |
| Pretérito imperfeito | horrēbar | horrēbāris, horrēbāre | horrēbātur | horrēbāmur | horrēbamĭnī | horrēbāntur | |
| Futuro | horrēbor | horrēberis, horrēbere | horrēbitur | horrēbimur | horrēbimĭnī | horrēbuntur | |
| Pretérito perfeito | horruitus sum | horruitus es | horruitus est | horruitī sumus | horruitī estis | horruitī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | horruitus eram | horruitus erās | horruitus erat | horruitī erāmus | horruitī erātis | horruitī erant | |
| Futuro do pretérito | horruitus erō | horruitus eris/ere | horruitus erit | horruitī erimus | horruitī eritis | horruitī erunt | |
| Subjuntivo | presente | horrear | horreāris, horreare | horreātur | horreāmur | horreāmĭnī | horreantur |
| Pretérito imperfeito | horrērer | horrērēris, horrērēre | horrērētur | horrērēmur | horrēremĭnī | horrērēntur | |
| Pretérito perfeito | horruitus sim | horruitus sīs | horruitus sit | horruitī sīmus | horruitī sītis | horruitī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | horruitus essem/forem | horruitus essēs/forēs | horruitus esset/foret | horruitī essēmus/forēmus | horruitī essētis/forētis | horruitī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | horrēre | horrēmĭnī | ||||
| Futuro | horrētor | horrētor | horrentor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | horrēre | horrisse | horruitūrus esse | horrērī, horrērier | horruitus esse | horruitum īrī |
| Paricípios | horrēns | horruitūrus | horruitus | horrendus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | horrēre | horrendī | horrendō | horrendum | horruitum | horruitū |
Pronúncia
- AFI: /ˈhor.re.oː/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.