ignoro
Latim
Verbo
presente ativo ignoro, infinitivo presente ignorare, pretérito perfeito ativo ignoravi, supino ignoratum.
Conjugação
Conjugação de ignorō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | ignorō | ignorās | ignorat | ignorāmus | ignorātis | ignorant |
| Pretérito imperfeito | ignorābam | ignorābās | ignorābat | ignorābāmus | ignorābātis | ignorābant | |
| Futuro | ignorābō | ignorābis | ignorābit | ignorābĭmus | ignorābĭtis | ignorābunt | |
| Pretérito perfeito | ignorī | ignorīstī | ignorit | ignorĭmus | ignorīstis | ignorĕrunt, ignorēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | ignorĕram | ignorĕrās | ignorĕrat | ignorerāmus | ignorerātis | ignorĕrant | |
| Futuro do pretérito | ignorĕrō | ignorĕris | ignorĕrit | ignorerĭmus | ignorerĭtis | ignorĕrint | |
| Subjuntivo | presente | ignorem | ignorēs | ignoret | ignorēmus | ignorētis | ignorent |
| Pretérito imperfeito | ignorērem | ignorārēs | ignorāret | ignorārēmus | ignorārētis | ignorārent | |
| Pretérito perfeito | ignorĕrim | ignorĕrīs | ignorĕrit | ignorerĭmus | ignorerĭtis | ignorĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | ignorīssem | ignorīssēs | ignorīsset | ignorissēmus | ignorissētis | ignorīssent | |
| Imperativo | Presente | ignorā | ignorāte | ||||
| Futuro | ignorātō | ignorātō | ignorātōte | ignorāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | ignoror | ignorāris, ignorāre | ignorātur | ignorāmur | ignorāmĭnī | ignorāntur |
| Pretérito imperfeito | ignorābar | ignorābāris, ignorābāre | ignorābātur | ignorābāmur | ignorābamĭnī | ignorābāntur | |
| Futuro | ignorābor | ignorābĕris, ignorābĕre | ignorābĭtur | ignorābĭmur | ignorābimĭnī | ignorābuntur | |
| Pretérito perfeito | ignoratus sum | ignoratus es | ignoratus est | ignoratī sumus | ignoratī estis | ignoratī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | ignoratus eram | ignoratus erās | ignoratus erat | ignoratī erāmus | ignoratī erātis | ignoratī erant | |
| Futuro do pretérito | ignoratus erō | ignoratus eris/ere | ignoratus erit | ignoratī erimus | ignoratī eritis | ignoratī erunt | |
| Subjuntivo | presente | ignorer | ignorēris, ignorēre | ignorētur | ignorēmur | ignoremĭnī | ignorēntur |
| Pretérito imperfeito | ignorārer | ignorārēris, ignorārēre | ignorārētur | ignorārēmur | ignorāremĭnī | ignorārēntur | |
| Pretérito perfeito | ignoratus sim | ignoratus sīs | ignoratus sit | ignoratī sīmus | ignoratī sītis | ignoratī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | ignoratus essem/forem | ignoratus essēs/forēs | ignoratus esset/foret | ignoratī essēmus/forēmus | ignoratī essētis/forētis | ignoratī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | ignorāre | ignorāmĭnī | ||||
| Futuro | ignorātor | ignorātor | ignorāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | ignorāre | ignorisse | ignoratūrus esse | ignorārī | ignoratus esse | ignoratum īrī |
| Paricípios | ignorāns | ignoratūrus | ignoratus | ignorandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | ignorāre | ignorandī | ignorandō | ignorandum | ignoratum | ignoratū |
Pronúncia
- AFI: /iːɡˈnoː.roː/, /iːŋˈnoː.roː/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.