instauro
Latim
Verbo
presente ativo instauro, infinitivo presente instaurare, pretérito perfeito ativo instauravi, supino instauratum.
Conjugação
Conjugação de instaurō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | instaurō | instaurās | instaurat | instaurāmus | instaurātis | instaurant |
| Pretérito imperfeito | instaurābam | instaurābās | instaurābat | instaurābāmus | instaurābātis | instaurābant | |
| Futuro | instaurābō | instaurābis | instaurābit | instaurābĭmus | instaurābĭtis | instaurābunt | |
| Pretérito perfeito | instaurī | instaurīstī | instaurit | instaurĭmus | instaurīstis | instaurĕrunt, instaurēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | instaurĕram | instaurĕrās | instaurĕrat | instaurerāmus | instaurerātis | instaurĕrant | |
| Futuro do pretérito | instaurĕrō | instaurĕris | instaurĕrit | instaurerĭmus | instaurerĭtis | instaurĕrint | |
| Subjuntivo | presente | instaurem | instaurēs | instauret | instaurēmus | instaurētis | instaurent |
| Pretérito imperfeito | instaurērem | instaurārēs | instaurāret | instaurārēmus | instaurārētis | instaurārent | |
| Pretérito perfeito | instaurĕrim | instaurĕrīs | instaurĕrit | instaurerĭmus | instaurerĭtis | instaurĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | instaurīssem | instaurīssēs | instaurīsset | instaurissēmus | instaurissētis | instaurīssent | |
| Imperativo | Presente | instaurā | instaurāte | ||||
| Futuro | instaurātō | instaurātō | instaurātōte | instaurāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | instauror | instaurāris, instaurāre | instaurātur | instaurāmur | instaurāmĭnī | instaurāntur |
| Pretérito imperfeito | instaurābar | instaurābāris, instaurābāre | instaurābātur | instaurābāmur | instaurābamĭnī | instaurābāntur | |
| Futuro | instaurābor | instaurābĕris, instaurābĕre | instaurābĭtur | instaurābĭmur | instaurābimĭnī | instaurābuntur | |
| Pretérito perfeito | instauratus sum | instauratus es | instauratus est | instauratī sumus | instauratī estis | instauratī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | instauratus eram | instauratus erās | instauratus erat | instauratī erāmus | instauratī erātis | instauratī erant | |
| Futuro do pretérito | instauratus erō | instauratus eris/ere | instauratus erit | instauratī erimus | instauratī eritis | instauratī erunt | |
| Subjuntivo | presente | instaurer | instaurēris, instaurēre | instaurētur | instaurēmur | instauremĭnī | instaurēntur |
| Pretérito imperfeito | instaurārer | instaurārēris, instaurārēre | instaurārētur | instaurārēmur | instaurāremĭnī | instaurārēntur | |
| Pretérito perfeito | instauratus sim | instauratus sīs | instauratus sit | instauratī sīmus | instauratī sītis | instauratī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | instauratus essem/forem | instauratus essēs/forēs | instauratus esset/foret | instauratī essēmus/forēmus | instauratī essētis/forētis | instauratī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | instaurāre | instaurāmĭnī | ||||
| Futuro | instaurātor | instaurātor | instaurāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | instaurāre | instaurisse | instauratūrus esse | instaurārī | instauratus esse | instauratum īrī |
| Paricípios | instaurāns | instauratūrus | instauratus | instaurandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | instaurāre | instaurandī | instaurandō | instaurandum | instauratum | instauratū |
Pronúncia
- AFI: /in.stau.roː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.