instituir
Português
Verbo
ins.ti.tu.ir, transitivo
- fundar, criar, erigir:
- O benemérito instituiu o orfanato da cidade.
- criar ou estabelecer norma, doutrina ou lei:
- As autoridades instituíram novas regras para o trânsito.
Conjugação
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
| Infinitivo impessoal | instituir | Gerúndio | instituindo | Particípio | instituído |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | instituo | instituis | institui | instituímos | instituís | instituem |
| Pretérito imperfeito | instituía | instituías | instituía | instituíamos | instituíeis | instituíam | |
| Pretérito perfeito | instituí | instituíste | instituiu | instituímos | instituístes | instituíram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | instituíra | instituíras | instituíra | instituíramos | instituíreis | instituíram | |
| Futuro do presente | instituirei | instituirás | instituirá | instituiremos | instituireis | instituirão | |
| Futuro do pretérito | instituiria | instituirias | instituiria | instituiríamos | instituiríeis | instituiriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | institua | instituas | institua | instituamos | instituais | instituam |
| Pretérito imperfeito | instituísse | instituísses | instituísse | instituíssemos | instituísseis | instituíssem | |
| Futuro | instituir | instituíres | instituir | instituirmos | instituirdes | instituírem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | institui | institua | instituamos | instituí | instituam | |
| Negativo | não instituas | não institua | não instituamos | não instituais | não instituam | ||
| Infinitivo pessoal | instituir | instituíres | instituir | instituirmos | instituirdes | instituírem | |
Portugal
- AFI: /ĩʃ.ti.ˈtwiɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.