iubeo
Latim
Verbo
presente ativo iubeo, infinitivo presente iubere, pretérito perfeito ativo iussi, supino iussum.
Conjugação
Conjugação de iubeō, segunda conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | iubeō | iubēs | iubet | iubēmus | iubētis | iubent |
| Pretérito imperfeito | iubēbam | iubēbās | iubēbat | iubēbāmus | iubēbātis | iubēbant | |
| Futuro | iubēbō | iubēbis | iubēbit | iubēbĭmus | iubēbĭtis | iubēbunt | |
| Pretérito perfeito | iussī | iussīstī | iussit | iussĭmus | iussīstis | iussĕrunt, iussēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | iussĕram | iussĕrās | iussĕrat | iusserāmus | iusserātis | iussĕrant | |
| Futuro do pretérito | iussĕrō | iussĕris | iussĕrit | iusserĭmus | iusserĭtis | iussĕrint | |
| Subjuntivo | presente | iubeam | iubeās | iubeat | iubeāmus | iubeātis | iubeant |
| Pretérito imperfeito | iubērem | iubērēs | iubēret | iubērēmus | iubērētis | iubērent | |
| Pretérito perfeito | iussĕrim | iussĕrīs | iussĕrit | iusserĭmus | iusserĭtis | iussĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | iussīssem | iussīssēs | iussīsset | iussissēmus | iussissētis | iussīssent | |
| Imperativo | Presente | iubē | iubēte | ||||
| Futuro | iubētō | iubētō | iubētōte | iubentō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | iubeor | iubēris, iubēre | iubētur | iubēmur | iubēmĭnī | iubentur |
| Pretérito imperfeito | iubēbar | iubēbāris, iubēbāre | iubēbātur | iubēbāmur | iubēbamĭnī | iubēbāntur | |
| Futuro | iubēbor | iubēberis, iubēbere | iubēbitur | iubēbimur | iubēbimĭnī | iubēbuntur | |
| Pretérito perfeito | iussus sum | iussus es | iussus est | iussī sumus | iussī estis | iussī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | iussus eram | iussus erās | iussus erat | iussī erāmus | iussī erātis | iussī erant | |
| Futuro do pretérito | iussus erō | iussus eris/ere | iussus erit | iussī erimus | iussī eritis | iussī erunt | |
| Subjuntivo | presente | iubear | iubeāris, iubeare | iubeātur | iubeāmur | iubeāmĭnī | iubeantur |
| Pretérito imperfeito | iubērer | iubērēris, iubērēre | iubērētur | iubērēmur | iubēremĭnī | iubērēntur | |
| Pretérito perfeito | iussus sim | iussus sīs | iussus sit | iussī sīmus | iussī sītis | iussī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | iussus essem/forem | iussus essēs/forēs | iussus esset/foret | iussī essēmus/forēmus | iussī essētis/forētis | iussī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | iubēre | iubēmĭnī | ||||
| Futuro | iubētor | iubētor | iubentor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | iubēre | iussisse | iussūrus esse | iubērī, iubērier | iussus esse | iussum īrī |
| Paricípios | iubēns | iussūrus | iussus | iubendus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | iubēre | iubendī | iubendō | iubendum | iussum | iussū |
Pronúncia
- AFI: /ˈju.be.oː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.