kalla

Islandês

Verbo

kalla, fraco, grupo 4 (a/ö) (com voz média)

chamar, referir-se a;
chamar, gritar.

Conjugação

Verbo fraco do 4º grupo

Tempo		Voz ativa
		ég	þú	hann, hún, það	við	þið	þeir, þær, þau
Infinitivo		kalla
Supino		kallað
Indicativo	Presente	kalla	kallar	kallar	köllum	kallið	kalla
Indicativo	Pretérito	kallaði	kallaðir	kallaði	kölluðum	kölluðuð	kölluðu
Subjuntivo	Presente	kalli	kallir	kalli	köllum	kallið	kalli
Subjuntivo	Pretérito	kallaði	kallaðir	kallaði	kölluðum	kölluðuð	kölluðu
Imperativo		–	kalla kallaðu	–	–	kallið	–

Tempo		Voz média
		ég	þú	hann, hún, það	við	þið	þeir, þær, þau
Infinitivo		kallast
Supino		kallast
Indicativo	Presente	kallast	kallast	kallast	köllumst	kallist	kallast
Indicativo	Pretérito	kallaðist	kallaðist	kallaðist	kölluðumst	kölluðust	kölluðust
Subjuntivo	Presente	kallist	kallist	kallist	köllumst	kallist	kallist
Subjuntivo	Pretérito	kallaðist	kallaðist	kallaðist	kölluðumst	kölluðust	kölluðust
Imperativo		–	–	–	–	–	–

Particípio presente
kallandi
Caso	Particípio passado
	Singular			Plural
(forte)	Masculino	Feminino	Neutro	Masculino	Feminino	Neutro
Nominativo	kallaður	kölluð	kallað	kallaðir	kallaðar	kölluð
Acusativo	kallaðan	kallaða	kallað	kallaða	kallaðar	kölluð
Dativo	kölluðum	kallaðri	kölluðu	kölluðum	kölluðum	kölluðum
Genitivo	kallaðs	kallaðrar	kallaðs	kallaðra	kallaðra	kallaðra
	Singular			Plural
(fraca)	Masculino	Feminino	Neutro	Masculino	Feminino	Neutro
Nominativo	kallaði	kallaða	kallaða	kölluðu	kölluðu	kölluðu
Acusativo	kallaða	kallaðu	kallaða	kölluðu	kölluðu	kölluðu
Dativo	kallaða	kallaðu	kallaða	kölluðu	kölluðu	kölluðu
Genitivo	kallaða	kallaðu	kallaða	kölluðu	kölluðu	kölluðu

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.