kenna
Islandês
Conjugação
Verbo fraco do 2º grupo
| Tempo | Voz ativa | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ég | þú | hann, hún, það | við | þið | þeir, þær, þau | ||
| Infinitivo | kenna | ||||||
| Supino | kennt | ||||||
| Indicativo | Presente | kenni | kennir | kennir | kennum | kennið | kenna |
| Pretérito | kenndi | kenndir | kenndi | kenndum | kennduð | kenndu | |
| Subjuntivo | Presente | kenni | kennir | kenni | kennum | kennið | kenna |
| Pretérito | kenndi | kenndir | kenndi | kenndum | kennduð | kenndu | |
| Imperativo | – | kenn kenndu |
– | – | kennið | – | |
| Particípio presente | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| kennandi |
Etimologia
- Do nórdico antigo kenna.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.