mereo
Latim
Verbo
presente ativo mereo, infinitivo presente merere, pretérito perfeito ativo merui, supino meritum.
- ganhar (dinheiro), ganhar algo como recompensa.
- merecer.
- obter.
Conjugação
Conjugação de mereō, segunda conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | mereō | merēs | meret | merēmus | merētis | merent |
| Pretérito imperfeito | merēbam | merēbās | merēbat | merēbāmus | merēbātis | merēbant | |
| Futuro | merēbō | merēbis | merēbit | merēbĭmus | merēbĭtis | merēbunt | |
| Pretérito perfeito | meruī | meruīstī | meruit | meruĭmus | meruīstis | meruĕrunt, meruēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | meruĕram | meruĕrās | meruĕrat | meruerāmus | meruerātis | meruĕrant | |
| Futuro do pretérito | meruĕrō | meruĕris | meruĕrit | meruerĭmus | meruerĭtis | meruĕrint | |
| Subjuntivo | presente | meream | mereās | mereat | mereāmus | mereātis | mereant |
| Pretérito imperfeito | merērem | merērēs | merēret | merērēmus | merērētis | merērent | |
| Pretérito perfeito | meruĕrim | meruĕrīs | meruĕrit | meruerĭmus | meruerĭtis | meruĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | meruīssem | meruīssēs | meruīsset | meruissēmus | meruissētis | meruīssent | |
| Imperativo | Presente | merē | merēte | ||||
| Futuro | merētō | merētō | merētōte | merentō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | mereor | merēris, merēre | merētur | merēmur | merēmĭnī | merentur |
| Pretérito imperfeito | merēbar | merēbāris, merēbāre | merēbātur | merēbāmur | merēbamĭnī | merēbāntur | |
| Futuro | merēbor | merēberis, merēbere | merēbitur | merēbimur | merēbimĭnī | merēbuntur | |
| Pretérito perfeito | meritus sum | meritus es | meritus est | meritī sumus | meritī estis | meritī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | meritus eram | meritus erās | meritus erat | meritī erāmus | meritī erātis | meritī erant | |
| Futuro do pretérito | meritus erō | meritus eris/ere | meritus erit | meritī erimus | meritī eritis | meritī erunt | |
| Subjuntivo | presente | merear | mereāris, mereare | mereātur | mereāmur | mereāmĭnī | mereantur |
| Pretérito imperfeito | merērer | merērēris, merērēre | merērētur | merērēmur | merēremĭnī | merērēntur | |
| Pretérito perfeito | meritus sim | meritus sīs | meritus sit | meritī sīmus | meritī sītis | meritī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | meritus essem/forem | meritus essēs/forēs | meritus esset/foret | meritī essēmus/forēmus | meritī essētis/forētis | meritī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | merēre | merēmĭnī | ||||
| Futuro | merētor | merētor | merentor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | merēre | meruisse | meritūrus esse | merērī, merērier | meritus esse | meritum īrī |
| Paricípios | merēns | meritūrus | meritus | merendus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | merēre | merendī | merendō | merendum | meritum | meritū |
Pronúncia
- AFI: /ˈmɛ.rɛ.oː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.