nosco
Latim
Verbo
nōscō, -is, nōvī, nōtum, -ĕre terceira conjugação
- (transitivo direto) conhecer, ter noção de
- reconhecer
- notar
- (reflexivo) reconhecer-se
Conjugação
Conjugação de nōscō, terceira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | nōscō | nōscis | nōscit | nōscĭmus | nōscĭtis | nōscunt |
| Pretérito imperfeito | nōscēbam | nōscēbās | nōscēbat | nōscēbāmus | nōscēbātis | nōscēbant | |
| Futuro | nōscam | nōscēs | nōscet | nōscēmus | nōscētis | nōscent | |
| Pretérito perfeito | nōvī | nōvistī | nōvit | nōvĭmus | nōvīstis | nōvērunt, nōvēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | nōvĕram | nōvĕrās | nōvĕrat | nōverāmus | nōverātis | nōvĕrant | |
| Futuro do pretérito | nōvĕrim | nōvĕris | nōvĕrit | nōverĭmus | nōverĭtis | nōvĕrint | |
| Subjuntivo | presente | nōscam | nōscās | nōscat | nōscāmus | nōscātis | nōscant |
| Pretérito imperfeito | nōscĕrem | nōscĕrēs | nōscĕret | nōscerēmus | nōscerētis | nōscĕrent | |
| Pretérito perfeito | nōvĕrim | nōvĕrīs | nōvĕrit | nōverĭmus | nōverĭtis | nōvĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | nōvissem | nōvīssēs | nōvīsset | nōvissēmus | nōvissētis | nōvīssent | |
| Imperativo | Presente | nōsce | nōscĭte | ||||
| Futuro | nōscĭtō | nōscĭtō | nōscĭtōte | nōscūntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | nōscor | nōscĕris, nōscĕre | nōscĭtur | nōscĭmur | nōscimĭnī | nōscūntur |
| Pretérito imperfeito | nōscebar | nōscebāris, nōscebāre | nōscebātur | nōscebāmur | nōscebamĭnī | nōscebāntur | |
| Futuro | nōscar | nōscēris, nōscēre | nōscētur | nōscēmur | nōscemĭnī | nōscēntur | |
| Pretérito perfeito | nōtus sum | nōtus es | nōtus est | nōtī sumus | nōtī estis | nōtī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | nōtus eram | nōtus erās | nōtus erat | nōtī erāmus | nōtī erātis | nōtī erant | |
| Futuro do pretérito | nōtus erō | nōtus eris/ere | nōtus erit | nōtī erimus | nōtī eritis | nōtī erunt | |
| Subjuntivo | presente | nōscar | nōscāris, nōscāre | nōscātur | nōscāmur | nōscamĭnī | nōscāntur |
| Pretérito imperfeito | nōscĕrer | nōscerēris, nōscerēris | nōscerētur | nōscerēmur | nōsceremĭnī | nōscerēntur | |
| Pretérito perfeito | nōtus sim | nōtus sīs | nōtus sit | nōtī sīmus | nōtī sītis | nōtī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | nōtus essem/forem | nōtus essēs/forēs | nōtus esset/foret | nōtī essēmus/forēmus | nōtī essētis/forētis | nōtī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | nōscĕre | nōscimĭnī | ||||
| Futuro | nōscītor | nōscītor | nōscūntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | nōscĕre | nōvisse | nōtūrus esse | nōscī | nōtus esse | nōtum īrī |
| Paricípios | nōscēns | nōtūrus | nōtus | nōscendus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | nōscĕre | nōscendī | nōscendō | nōscendum | nōtum | nōtū |
Verbetes derivados
|
|
|
Sinônimos
Etimologia
- Da forma anterior gnosco gnōscō comparado com o grego antigo γινώσκω, γινώσχω.
Ligações externas
- "nosco", in Saraiva, Francisco dos Santos. Novíssimo Dicionário Latino-Portuguez. 7.ed. Rio de Janeiro: Editora Garnier, 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.