occo
Latim
Verbo
presente ativo occo, infinitivo presente occare, pretérito perfeito ativo occavi, supino occatum.
Conjugação
Conjugação de occō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | occō | occās | occat | occāmus | occātis | occant |
| Pretérito imperfeito | occābam | occābās | occābat | occābāmus | occābātis | occābant | |
| Futuro | occābō | occābis | occābit | occābĭmus | occābĭtis | occābunt | |
| Pretérito perfeito | occī | occīstī | occit | occĭmus | occīstis | occĕrunt, occēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | occĕram | occĕrās | occĕrat | occerāmus | occerātis | occĕrant | |
| Futuro do pretérito | occĕrō | occĕris | occĕrit | occerĭmus | occerĭtis | occĕrint | |
| Subjuntivo | presente | occem | occēs | occet | occēmus | occētis | occent |
| Pretérito imperfeito | occērem | occārēs | occāret | occārēmus | occārētis | occārent | |
| Pretérito perfeito | occĕrim | occĕrīs | occĕrit | occerĭmus | occerĭtis | occĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | occīssem | occīssēs | occīsset | occissēmus | occissētis | occīssent | |
| Imperativo | Presente | occā | occāte | ||||
| Futuro | occātō | occātō | occātōte | occāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | occor | occāris, occāre | occātur | occāmur | occāmĭnī | occāntur |
| Pretérito imperfeito | occābar | occābāris, occābāre | occābātur | occābāmur | occābamĭnī | occābāntur | |
| Futuro | occābor | occābĕris, occābĕre | occābĭtur | occābĭmur | occābimĭnī | occābuntur | |
| Pretérito perfeito | occatus sum | occatus es | occatus est | occatī sumus | occatī estis | occatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | occatus eram | occatus erās | occatus erat | occatī erāmus | occatī erātis | occatī erant | |
| Futuro do pretérito | occatus erō | occatus eris/ere | occatus erit | occatī erimus | occatī eritis | occatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | occer | occēris, occēre | occētur | occēmur | occemĭnī | occēntur |
| Pretérito imperfeito | occārer | occārēris, occārēre | occārētur | occārēmur | occāremĭnī | occārēntur | |
| Pretérito perfeito | occatus sim | occatus sīs | occatus sit | occatī sīmus | occatī sītis | occatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | occatus essem/forem | occatus essēs/forēs | occatus esset/foret | occatī essēmus/forēmus | occatī essētis/forētis | occatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | occāre | occāmĭnī | ||||
| Futuro | occātor | occātor | occāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | occāre | occisse | occatūrus esse | occārī | occatus esse | occatum īrī |
| Paricípios | occāns | occatūrus | occatus | occandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | occāre | occandī | occandō | occandum | occatum | occatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈok.koː/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.