orear
Português
Conjugação
Verbo irregular da 1ª conjugação (–ar)
| Infinitivo impessoal | orear | Gerúndio | oreando | Particípio | oreado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | oreio | oreias | oreia | oreamos | oreais | oreiam |
| Pretérito imperfeito | oreava | oreavas | oreava | oreávamos | oreáveis | oreavam | |
| Pretérito perfeito | oreei | oreaste | oreou | oreamos1 / oreámos2 |
oreastes | orearam | |
| Pretérito mais-que-perfeito | oreara | orearas | oreara | oreáramos | oreáreis | orearam | |
| Futuro do presente | orearei | orearás | oreará | orearemos | oreareis | orearão | |
| Futuro do pretérito | orearia | orearias | orearia | orearíamos | orearíeis | oreariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | oreie | oreies | oreie | oreemos | oreeis | oreiem |
| Pretérito imperfeito | oreasse | oreasses | oreasse | oreássemos | oreásseis | oreassem | |
| Futuro | orear | oreares | orear | orearmos | oreardes | orearem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | oreia | oreie | oreemos | oreai | oreiem | |
| Negativo | não oreies | não oreie | não oreemos | não oreeis | não oreiem | ||
| Infinitivo pessoal | orear | oreares | orear | orearmos | oreardes | orearem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.