querelar
Português
Verbo
que.re.lar, transitivo indireto
- (prep. com, contra, de) apresentar acusação criminal em juízo; promover querela
- (prep. de) queixar-se
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | querelar | Gerúndio | querelando | Particípio | querelado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | querelo | querelas | querela | querelamos | querelais | querelam |
| Pretérito imperfeito | querelava | querelavas | querelava | querelávamos | quereláveis | querelavam | |
| Pretérito perfeito | querelei | querelaste | querelou | querelamos1 / querelámos2 |
querelastes | querelaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | querelara | querelaras | querelara | quereláramos | quereláreis | querelaram | |
| Futuro do presente | querelarei | querelarás | querelará | querelaremos | querelareis | querelarão | |
| Futuro do pretérito | querelaria | querelarias | querelaria | querelaríamos | querelaríeis | querelariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | querele | quereles | querele | querelemos | quereleis | querelem |
| Pretérito imperfeito | querelasse | querelasses | querelasse | querelássemos | querelásseis | querelassem | |
| Futuro | querelar | querelares | querelar | querelarmos | querelardes | querelarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | querela | querele | querelemos | querelai | querelem | |
| Negativo | não quereles | não querele | não querelemos | não quereleis | não querelem | ||
| Infinitivo pessoal | querelar | querelares | querelar | querelarmos | querelardes | querelarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
No Wikcionário
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.