rebuscar
Português
Verbo
re.bus.car, transitivo direto
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | rebuscar | Gerúndio | rebuscando | Particípio | rebuscado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | rebusco | rebuscas | rebusca | rebuscamos | rebuscais | rebuscam |
| Pretérito imperfeito | rebuscava | rebuscavas | rebuscava | rebuscávamos | rebuscáveis | rebuscavam | |
| Pretérito perfeito | rebusquei | rebuscaste | rebuscou | rebuscamos1 / rebuscámos2 |
rebuscastes | rebuscaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | rebuscara | rebuscaras | rebuscara | rebuscáramos | rebuscáreis | rebuscaram | |
| Futuro do presente | rebuscarei | rebuscarás | rebuscará | rebuscaremos | rebuscareis | rebuscarão | |
| Futuro do pretérito | rebuscaria | rebuscarias | rebuscaria | rebuscaríamos | rebuscaríeis | rebuscariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | rebusque | rebusques | rebusque | rebusquemos | rebusqueis | rebusquem |
| Pretérito imperfeito | rebuscasse | rebuscasses | rebuscasse | rebuscássemos | rebuscásseis | rebuscassem | |
| Futuro | rebuscar | rebuscares | rebuscar | rebuscarmos | rebuscardes | rebuscarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | rebusca | rebusque | rebusquemos | rebuscai | rebusquem | |
| Negativo | não rebusques | não rebusque | não rebusquemos | não rebusqueis | não rebusquem | ||
| Infinitivo pessoal | rebuscar | rebuscares | rebuscar | rebuscarmos | rebuscardes | rebuscarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Portugal
- AFI: /Rɨ.buʃ.ˈkaɾ/
Espanhol
Conjugação
Verbo regular da 1ª conjugação (-car)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Galego
Verbo
rebuscar, transitivo
- buscar de novo (em particular os frutos que não foram colhidos por não estarem maduros)
- Andan por entre as cepas rebuscando os acios. Non sei qué anda rebuscando no faiado.
Conjugação
Verbo irregular da 1ª conjugação (-car)
| Formas impessoais | |
|---|---|
| Infinitivo | rebuscar |
| Gerúndio | rebuscando |
| Particípio | rebuscado, rebuscada, rebuscados, rebuscadas |
| Formas pessoais | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | ||||||
| 1ª | 2ª | 3ª | 1ª | 2ª | 3ª | ||
| Indicativo | Presente | rebusco | rebuscas | rebusca | rebuscamos | rebuscades | rebuscan |
| Pretérito imperfeito | rebuscaba | rebuscabas | rebuscaba | rebuscabamos | rebuscabades | rebuscaban | |
| Pretérito perfeito | rebusquei | rebuscaches | rebuscou | rebuscamos | rebuscastes | rebuscaron | |
| Pretérito mais-que-perfeito | rebuscara | rebuscaras | rebuscara | rebuscaramos | rebuscarades | rebuscaran | |
| Futuro | rebuscarei | rebuscarás | rebuscará | rebuscaremos | rebuscaredes | rebuscarán | |
| Futuro do pretérito | rebuscaría | rebuscarías | rebuscaría | rebuscariamos | rebuscariades | rebuscarían | |
| Subjuntivo | Presente | rebusque | rebusques | rebusque | rebusquemos | rebusquedes | rebusquen |
| Pretérito imperfeito | rebuscase | rebuscases | rebuscase | rebuscásemos | rebuscásedes | rebuscasen | |
| Futuro | rebuscar | rebuscares | rebuscar | rebuscarmos | rebuscardes | rebuscaren | |
| Imperativo | Presente | – | rebusca | – | – | rebuscade | – |
| Infinitivo conjugado | rebuscar | rebuscares | rebuscar | rebuscarmos | rebuscardes | rebuscaren | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.