ressurgir
Português
Verbo
res.sur.gir, intransitivo
- surgir de novo; reaparecer
- voltar à vida; ressuscitar
- manifestar-se novamente
Conjugação
Verbo irregular da 3.ª conjugação (-ir)
| Infinitivo impessoal | ressurgir | Gerúndio | ressurgindo | Particípio | ressurgido |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | ressurjo | ressurges | ressurge | ressurgimos | ressurgis | ressurgem |
| Pretérito imperfeito | ressurgia | ressurgias | ressurgia | ressurgíamos | ressurgíeis | ressurgiam | |
| Pretérito perfeito | ressurgi | ressurgiste | ressurgiu | ressurgimos | ressurgistes | ressurgiram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | ressurgira | ressurgiras | ressurgira | ressurgíramos | ressurgíreis | ressurgiram | |
| Futuro do presente | ressurgirei | ressurgirás | ressurgirá | ressurgiremos | ressurgireis | ressurgirão | |
| Futuro do pretérito | ressurgiria | ressurgirias | ressurgiria | ressurgiríamos | ressurgiríeis | ressurgiriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | ressurja | ressurjas | ressurja | ressurjamos | ressurjais | ressurjam |
| Pretérito imperfeito | ressurgisse | ressurgisses | ressurgisse | ressurgíssemos | ressurgísseis | ressurgissem | |
| Futuro | ressurgir | ressurgires | ressurgir | ressurgirmos | ressurgirdes | ressurgirem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | ressurge | ressurja | ressurjamos | ressurgi | ressurjam | |
| Negativo | não ressurjas | não ressurja | não ressurjamos | não ressurjais | não ressurjam | ||
| Infinitivo pessoal | ressurgir | ressurgires | ressurgir | ressurgirmos | ressurgirdes | ressurgirem | |
Verbetes derivados
|
|
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.