substruo
Latim
Verbo
substruō, transitivo; infinitivo : substruere; perfeito : substruxī; supino : substructum
- construir ou edificar embaixo, no subsolo
- fazer as fundações; dotar de sustentação
- lastrear, pavimentar (estradas)
- (Figurado) lançar as bases
Nota: Por convenção, os verbos latinos são designados pela primeira pessoa do singular do presente do indicativo.
Conjugação
Conjugação de substrŭō, terceira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | substrŭō | substrŭis | substrŭit | substrŭĭmus | substrŭĭtis | substrŭunt |
| Pretérito imperfeito | substrŭēbam | substrŭēbās | substrŭēbat | substrŭēbāmus | substrŭēbātis | substrŭēbant | |
| Futuro | substrŭam | substrŭēs | substrŭet | substrŭēmus | substrŭētis | substrŭent | |
| Pretérito perfeito | substruxī | substruxistī | substruxit | substruxĭmus | substruxīstis | substruxērunt, substruxēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | substruxĕram | substruxĕrās | substruxĕrat | substruxerāmus | substruxerātis | substruxĕrant | |
| Futuro do pretérito | substruxĕrim | substruxĕris | substruxĕrit | substruxerĭmus | substruxerĭtis | substruxĕrint | |
| Subjuntivo | presente | substrŭam | substrŭās | substrŭat | substrŭāmus | substrŭātis | substrŭant |
| Pretérito imperfeito | substrŭĕrem | substrŭĕrēs | substrŭĕret | substrŭerēmus | substrŭerētis | substrŭĕrent | |
| Pretérito perfeito | substruxĕrim | substruxĕrīs | substruxĕrit | substruxerĭmus | substruxerĭtis | substruxĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | substruxissem | substruxīssēs | substruxīsset | substruxissēmus | substruxissētis | substruxīssent | |
| Imperativo | Presente | substrŭe | substrŭĭte | ||||
| Futuro | substrŭĭtō | substrŭĭtō | substrŭĭtōte | substrŭūntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | substrŭor | substrŭĕris, substrŭĕre | substrŭĭtur | substrŭĭmur | substrŭimĭnī | substrŭūntur |
| Pretérito imperfeito | substrŭebar | substrŭebāris, substrŭebāre | substrŭebātur | substrŭebāmur | substrŭebamĭnī | substrŭebāntur | |
| Futuro | substrŭar | substrŭēris, substrŭēre | substrŭētur | substrŭēmur | substrŭemĭnī | substrŭēntur | |
| Pretérito perfeito | substructus sum | substructus es | substructus est | substructī sumus | substructī estis | substructī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | substructus eram | substructus erās | substructus erat | substructī erāmus | substructī erātis | substructī erant | |
| Futuro do pretérito | substructus erō | substructus eris/ere | substructus erit | substructī erimus | substructī eritis | substructī erunt | |
| Subjuntivo | presente | substrŭar | substrŭāris, substrŭāre | substrŭātur | substrŭāmur | substrŭamĭnī | substrŭāntur |
| Pretérito imperfeito | substrŭĕrer | substrŭerēris, substrŭerēris | substrŭerētur | substrŭerēmur | substrŭeremĭnī | substrŭerēntur | |
| Pretérito perfeito | substructus sim | substructus sīs | substructus sit | substructī sīmus | substructī sītis | substructī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | substructus essem/forem | substructus essēs/forēs | substructus esset/foret | substructī essēmus/forēmus | substructī essētis/forētis | substructī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | substrŭĕre | substrŭimĭnī | ||||
| Futuro | substrŭītor | substrŭītor | substrŭūntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | substrŭĕre | substruxisse | substructūrus esse | substrŭī | substructus esse | substructum īrī |
| Paricípios | substrŭēns | substructūrus | substructus | substrŭendus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | substrŭĕre | substrŭendī | substrŭendō | substrŭendum | substructum | substructū |
Verbetes derivados
Etimologia
- De struo ("construir", "edificar") com o prefixo sub-.
Referências
- Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 : substruo (latim-francês)
- Dizionario Latino. "Coniugazione di substrŭo" (em italiano e em latim)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.