sustar
Português
Verbo
sus.tar, transitivo direto, intransitivo e pronominal
- parar ou fazer parar; suspender(-se), interromper(-se)
- A partir de hoje, o cliente pode sustar o cheque e imprimir um comprovante provisório da contra-ordem que deverá ser apresentado à agência no prazo de dois dias, juntamente com a ocorrência policial do roubo ou extravio. (notícia do jornal O Estado de S. Paulo de 9 de janeiro de 2001)
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | sustar | Gerúndio | sustando | Particípio | sustado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | susto | sustas | susta | sustamos | sustais | sustam |
| Pretérito imperfeito | sustava | sustavas | sustava | sustávamos | sustáveis | sustavam | |
| Pretérito perfeito | sustei | sustaste | sustou | sustamos1 / sustámos2 |
sustastes | sustaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | sustara | sustaras | sustara | sustáramos | sustáreis | sustaram | |
| Futuro do presente | sustarei | sustarás | sustará | sustaremos | sustareis | sustarão | |
| Futuro do pretérito | sustaria | sustarias | sustaria | sustaríamos | sustaríeis | sustariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | suste | sustes | suste | sustemos | susteis | sustem |
| Pretérito imperfeito | sustasse | sustasses | sustasse | sustássemos | sustásseis | sustassem | |
| Futuro | sustar | sustares | sustar | sustarmos | sustardes | sustarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | susta | suste | sustemos | sustai | sustem | |
| Negativo | não sustes | não suste | não sustemos | não susteis | não sustem | ||
| Infinitivo pessoal | sustar | sustares | sustar | sustarmos | sustardes | sustarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.