unhar

Português

Verbo

u.nhar, transitivo

  1. riscar ou ferir com as unhas
  2. arranhar
  3. aferrar (âncoras)
  4. colocar na manta (o bacelo), aconchegando-o com terra no lugar onde há de lançar raízes
  5. (Trás-os-Montes) compor com as mãos as raízes de uma planta ou árvore no seu transplante
  6. (Trás-os-Montes) roubar

Conjugação
    Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)    
Formas impessoais
Infinitivo impessoal unhar Gerúndio unhando Particípio unhado

Formas pessoais
singular plural
primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Modo
Indicativo		 Presente unho unhas unha unhamos unhais unham
Pretérito imperfeito unhava unhavas unhava unhávamos unháveis unhavam
Pretérito perfeito unhei unhaste unhou unhamos1 /
unhámos2		 unhastes unharam
Pretérito mais-que-perfeito unhara unharas unhara unháramos unháreis unharam
Futuro do presente unharei unharás unhará unharemos unhareis unharão
Futuro do pretérito unharia unharias unharia unharíamos unharíeis unhariam
Modo
Subjuntivo
(Conjuntivo)		 Presente unhe unhes unhe unhemos unheis unhem
Pretérito imperfeito unhasse unhasses unhasse unhássemos unhásseis unhassem
Futuro unhar unhares unhar unharmos unhardes unharem
Modo
Imperativo		 Afirmativo unha unhe unhemos unhai unhem
Negativo não unhes não unhe não unhemos não unheis não unhem
Infinitivo pessoal unhar unhares unhar unharmos unhardes unharem

1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.

Etimologia
(Morfologia) De unha + -ar.

Galego

Verbo

u.nhar, intransitivo

  1. assentar firmemente as unhas no chão o cavalo ou outro animal de casco para se erguer ou caminhar sem esbarar

Formas alternativas

Etimologia
(Morfologia) unha + -ar.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.