usufruir
Português
Verbo
u.su.fru.ir, transitivo
- ter o usufruto de bem que não é de sua propriedade
- gozar
- fazer uso
- aproveitar
Conjugação
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
| Infinitivo impessoal | usufruir | Gerúndio | usufruindo | Particípio | usufruído |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | usufruo | usufruis | usufrui | usufruímos | usufruís | usufruem |
| Pretérito imperfeito | usufruía | usufruías | usufruía | usufruíamos | usufruíeis | usufruíam | |
| Pretérito perfeito | usufruí | usufruíste | usufruiu | usufruímos | usufruístes | usufruíram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | usufruíra | usufruíras | usufruíra | usufruíramos | usufruíreis | usufruíram | |
| Futuro do presente | usufruirei | usufruirás | usufruirá | usufruiremos | usufruireis | usufruirão | |
| Futuro do pretérito | usufruiria | usufruirias | usufruiria | usufruiríamos | usufruiríeis | usufruiriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | usufrua | usufruas | usufrua | usufruamos | usufruais | usufruam |
| Pretérito imperfeito | usufruísse | usufruísses | usufruísse | usufruíssemos | usufruísseis | usufruíssem | |
| Futuro | usufruir | usufruíres | usufruir | usufruirmos | usufruirdes | usufruírem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | usufrui | usufrua | usufruamos | usufruí | usufruam | |
| Negativo | não usufruas | não usufrua | não usufruamos | não usufruais | não usufruam | ||
| Infinitivo pessoal | usufruir | usufruíres | usufruir | usufruirmos | usufruirdes | usufruírem | |
Portugal
- AFI: /u.zu.fɾu.ˈiɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.