verecundus

Latim

Adjetivo

verecundus, -a, -um primeira e segunda declinação

  1. que tem temor respeitoso
    1. comedido, modesto
    2. discreto
    3. circunspecto

Antônimo

  • inverecundus

Declinação

Adjetivo de primeira e segunda declinação
Número Singular Plural
Gênero masculino feminino neutro masculino feminino neutro
Caso Nominativo verecundus verecunda verecundum verecundī verecundae verecunda
Vocativo verecunde verecunda verecundum verecundī verecundae verecunda
Acusativo verecundum verecundam verecundum verecundōs verecundās verecundōs
Genitivo verecundī verecundae verecundī verecundōrum verecundārum verecundōrum
Dativo verecundō verecundae verecundō verecundīs verecundīs verecundīs
Ablativo verecundō verecundā verecundō verecundīs verecundīs verecundīs

Derivações

Descendentes

Comparativo

  • verecundĭor

Superlativo

  • verecundissĭmus

Etimologia

Do verbo verĕor + -cundus.

Pronúncia

Ligações externas

  • "verecundus", in Saraiva, Francisco dos Santos. Novíssimo Dicionário Latino-Portuguez. 7.ed. Rio de Janeiro: Editora Garnier, 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.