zittern
Alemão
Conjugação
Conjugação
| Particípio I (presente) | zitternd | Infinitivo | zittern |
|---|---|---|---|
| Particípio II (perfeito) | gezittert | Auxiliar | haben |
| Pessoa | Presente | Imperfeito | Conjuntivo I | Conjuntivo II | Imperativo |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | zittere | zitterte | zittere | zitterte | – |
| du | zitterst | zittertest | zitterst | zittertest | zittere |
| er, sie, es | zittert | zitterte | zittere | zitterte | – |
| wir | zittern | zitterten | zittern | zitterten | – |
| ihr | zittert | zittertet | zitteret | zittertet | zittert |
| sie, Sie | zittern | zitterten | zittern | zitterten | – |
Conjugação completa
|
Etimologia
- Do alto alemão antigo tzittarōn.
Pronúncia
- AFI: /ˈt͡sɪtərn/
ouvir fonte ?
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.