काल्य

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

From काल (kāla, time).

Pronunciation

Adjective

काल्य • (kālya) root form

  1. timely, seasonable

Declension

Masculine a-stem declension of काल्य
Nom. sg. काल्यः (kālyaḥ)
Gen. sg. काल्यस्य (kālyasya)
Singular Dual Plural
Nominative काल्यः (kālyaḥ) काल्यौ (kālyau) काल्याः (kālyāḥ)
Vocative काल्य (kālya) काल्यौ (kālyau) काल्याः (kālyāḥ)
Accusative काल्यम् (kālyam) काल्यौ (kālyau) काल्यान् (kālyān)
Instrumental काल्येन (kālyena) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्यैः (kālyaiḥ)
Dative काल्याय (kālyāya) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्येभ्यः (kālyebhyaḥ)
Ablative काल्यात् (kālyāt) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्येभ्यः (kālyebhyaḥ)
Genitive काल्यस्य (kālyasya) काल्ययोः (kālyayoḥ) काल्यानाम् (kālyānām)
Locative काल्ये (kālye) काल्ययोः (kālyayoḥ) काल्येषु (kālyeṣu)
Feminine ā-stem declension of काल्य
Nom. sg. काल्या (kālyā)
Gen. sg. काल्यायाः (kālyāyāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative काल्या (kālyā) काल्ये (kālye) काल्याः (kālyāḥ)
Vocative काल्ये (kālye) काल्ये (kālye) काल्याः (kālyāḥ)
Accusative काल्याम् (kālyām) काल्ये (kālye) काल्याः (kālyāḥ)
Instrumental काल्यया (kālyayā) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्याभिः (kālyābhiḥ)
Dative काल्यायै (kālyāyai) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्याभ्यः (kālyābhyaḥ)
Ablative काल्यायाः (kālyāyāḥ) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्याभ्यः (kālyābhyaḥ)
Genitive काल्यायाः (kālyāyāḥ) काल्ययोः (kālyayoḥ) काल्यानाम् (kālyānām)
Locative काल्यायाम् (kālyāyām) काल्ययोः (kālyayoḥ) काल्यासु (kālyāsu)
Neuter a-stem declension of काल्य
Nom. sg. काल्यम् (kālyam)
Gen. sg. काल्यस्य (kālyasya)
Singular Dual Plural
Nominative काल्यम् (kālyam) काल्ये (kālye) काल्यानि (kālyāni)
Vocative काल्य (kālya) काल्ये (kālye) काल्यानि (kālyāni)
Accusative काल्यम् (kālyam) काल्ये (kālye) काल्यानि (kālyāni)
Instrumental काल्येन (kālyena) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्यैः (kālyaiḥ)
Dative काल्याय (kālyāya) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्येभ्यः (kālyebhyaḥ)
Ablative काल्यात् (kālyāt) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्येभ्यः (kālyebhyaḥ)
Genitive काल्यस्य (kālyasya) काल्ययोः (kālyayoḥ) काल्यानाम् (kālyānām)
Locative काल्ये (kālye) काल्ययोः (kālyayoḥ) काल्येषु (kālyeṣu)

Noun

काल्य • (kālya) root form, n

  1. daybreak, dawn

Declension

Neuter a-stem declension of काल्य
Nom. sg. काल्यम् (kālyam)
Gen. sg. काल्यस्य (kālyasya)
Singular Dual Plural
Nominative काल्यम् (kālyam) काल्ये (kālye) काल्यानि (kālyāni)
Vocative काल्य (kālya) काल्ये (kālye) काल्यानि (kālyāni)
Accusative काल्यम् (kālyam) काल्ये (kālye) काल्यानि (kālyāni)
Instrumental काल्येन (kālyena) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्यैः (kālyaiḥ)
Dative काल्याय (kālyāya) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्येभ्यः (kālyebhyaḥ)
Ablative काल्यात् (kālyāt) काल्याभ्याम् (kālyābhyām) काल्येभ्यः (kālyebhyaḥ)
Genitive काल्यस्य (kālyasya) काल्ययोः (kālyayoḥ) काल्यानाम् (kālyānām)
Locative काल्ये (kālye) काल्ययोः (kālyayoḥ) काल्येषु (kālyeṣu)

References

  • Monier Williams (1899), काल्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 279/1.
  • Mayrhofer, Manfred (2001) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan] (in German), volume 3, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, pages 86-87
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.