dichtslaan

Dutch

Etymology

Compound of dicht +‎ slaan.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɪxt.slaːn/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: dicht‧slaan

Verb

dichtslaan

  1. (ergative) to slam shut, to be slammed shut
  2. (intransitive) to lose composure or become confused so that one becomes unable to react
    Mijn hond slaat helemaal dicht, wanneer je hem in de fauteuil zet en in zijn mand gaat liggen.
    (please add an English translation of this usage example)

Inflection
Inflection of dichtslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive dichtslaan
past singular sloeg dicht
past participle dichtgeslagen
infinitive dichtslaan
gerund dichtslaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sla dichtsloeg dichtdichtsladichtsloeg
2nd person sing. (jij) slaat dichtsloeg dichtdichtslaatdichtsloeg
2nd person sing. (u) slaat dichtsloeg dichtdichtslaatdichtsloeg
2nd person sing. (gij) slaat dichtsloegt dichtdichtslaatdichtsloegt
3rd person singular slaat dichtsloeg dichtdichtslaatdichtsloeg
plural slaan dichtsloegen dichtdichtslaandichtsloegen
subjunctive sing.1 sla dichtsloege dichtdichtsladichtsloege
subjunctive plur.1 slaan dichtsloegen dichtdichtslaandichtsloegen
imperative sing. sla dicht
imperative plur.1 slaat dicht
participles dichtslaanddichtgeslagen
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.