naprawiacz

Polish

Etymology

From naprawiać +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈpra.vjat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avjat͡ʂ
  • Syllabification: na‧pra‧wiacz

Noun

naprawiacz m pers

  1. repairer, mender
  2. reformer
    Synonym: reformator

Declension
Declension of naprawiacz
singular plural
nominative naprawiacz naprawiacze
genitive naprawiacza naprawiaczów/naprawiaczy
dative naprawiaczowi naprawiaczom
accusative naprawiacza naprawiaczów/naprawiaczy
instrumental naprawiaczem naprawiaczami
locative naprawiaczu naprawiaczach
vocative naprawiaczu naprawiacze

Further reading
  • naprawiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naprawiacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.