rozrabiaka

See also: rozrabiaką

Polish

Etymology

From rozrabiać +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔz.raˈbja.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aka
  • Syllabification: roz‧ra‧bia‧ka

Noun

rozrabiaka m pers (feminine rozrabiara)

  1. tearaway, troublemaker
    Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension
Declension of rozrabiaka
singular plural
nominative rozrabiaka rozrabiaki
genitive rozrabiaki rozrabiaków
dative rozrabiace rozrabiakom
accusative rozrabiakę rozrabiaków
instrumental rozrabiaką rozrabiakami
locative rozrabiace rozrabiakach
vocative rozrabiako rozrabiaki

Further reading
  • rozrabiaka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozrabiaka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.