służący

Polish

Etymology

From służyć +‎ -ący.

Pronunciation

IPA^(key): /swuˈʐɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔnt͡sɨ
Syllabification: słu‧żą‧cy

Noun

służący m pers (feminine służąca)

(nominalized, dated, now derogatory) servant, person hired for housekeeping

Declension

Declension of służący

	singular	plural
nominative	służący	służący
genitive	służącego	służących
dative	służącemu	służącym
accusative	służącego	służących
instrumental	służącym	służącymi
locative	służącym	służących
vocative	służący	służący

Participle

służący

active adjectival participle of służyć

Declension

Declension of służący

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	służący		służące	służąca	służący	służące
genitive	służącego			służącej	służących
dative	służącemu			służącej	służącym
accusative	służącego	służący	służące	służącą	służących	służące
instrumental	służącym			służącą	służącymi
locative	służącym			służącej	służących

Further reading

służący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
służący in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.