siłacz

See also: Siłacz

Polish

Etymology

From siła (“strength”) +‎ -acz (suffix).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕi.wat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iwat͡ʂ
  • Syllabification: si‧łacz

Noun

siłacz m pers (feminine siłaczka)

  1. strongman (one who performs feats of strength)

Declension
Declension of siłacz
singular plural
nominative siłacz siłacze
genitive siłacza siłaczy/siłaczów
dative siłaczowi siłaczom
accusative siłacza siłaczy/siłaczów
instrumental siłaczem siłaczami
locative siłaczu siłaczach
vocative siłaczu siłacze

Further reading
  • siłacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • siłacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.