wkładacz

Polish

Etymology

From wkładać +‎ -acz. First attested in 1610.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈfkwa.dat͡ʂ/
(Middle Polish) IPA^(key): /ˈfkɫa.dat͡ʂ/
Rhymes: -adat͡ʂ
Syllabification: wkła‧dacz

Noun

wkładacz m pers

(obsolete) inserter (person who inserts)

Declension

Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

Related terms

adjectives

nouns

verbs

kładać impf
kłaść impf
wkładać impf
wkłaść impf

References

Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “wkładacz”, in Słownik języka polskiego

Further reading

J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wkładacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 638

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.