wkładnik

Polish

Etymology

From wkładać +‎ -nik. First attested in 1872.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈfkwad.ɲik/
Rhymes: -adɲik
Syllabification: wkład‧nik

Noun

wkładnik m pers

(obsolete) Synonym of wkładca

Declension

Declension of wkładnik

	singular	plural
nominative	wkładnik	wkładnicy/wkładniki (deprecative)
genitive	wkładnika	wkładników
dative	wkładnikowi	wkładnikom
accusative	wkładnika	wkładników
instrumental	wkładnikiem	wkładnikami
locative	wkładniku	wkładnikach
vocative	wkładniku	wkładnicy

Related terms

adjectives

nouns

verbs

kładać impf
kłaść impf
wkładać impf
wkłaść impf

References

Gazeta Warszawska‎, volume 99, issue 43, 23 February 1872, page 1

Further reading

J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wkładnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 639

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.