współwinny

Polish

Etymology

From współ- +‎ winny.

Pronunciation

IPA^(key): /fspuwˈvin.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -innɨ
Syllabification: współ‧win‧ny

Adjective

współwinny (not comparable)

(law) complicit

Declension

Declension of współwinny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	współwinny		współwinne	współwinna	współwinni	współwinne
genitive	współwinnego			współwinnej	współwinnych
dative	współwinnemu			współwinnej	współwinnym
accusative	współwinnego	współwinny	współwinne	współwinną	współwinnych	współwinne
instrumental	współwinnym			współwinną	współwinnymi
locative	współwinnym			współwinnej	współwinnych

Noun

współwinny m pers

(law) accomplice (associate in the commission of a crime)

Declension

Declension of współwinny

	singular	plural
nominative	współwinny	współwinni
genitive	współwinnego	współwinnych
dative	współwinnemu	współwinnym
accusative	współwinnego	współwinnych
instrumental	współwinnym	współwinnymi
locative	współwinnym	współwinnych
vocative	współwinny	współwinni

Related terms

nouns

współwina
współwinowajca

Further reading

współwinny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.