wymowny

From wymowa +‎ -ny. First attested in 1447–1462.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨmɔvnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨmɔvnɨ/

wymowny

1. eloquent
   • 1915 [1447-1462], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543‎, page 544:

     Nusch, moy namyleyschy, nade wszythky gyne w navkach nauczon[y]e, [w] przyrodzenyv czvdne, *mocznye, *mądrze y thesch *wymownye nawybornyeyschy, bo thy szwą [nauk]a Aristhothelyscha... przewyszasch

     [Nuż, moj Namilejszy, nade wszytki jine w naukach nauczony[e], [w] przyrodzeniu cudnie, mocnie, mądrze i też wymownie, nawyborniejszy! Bo ty swą [nauk]ą Arystotelisza... przewyszasz]

2. kind, nice; friendly

   Synonym: wymówiony

   • 1876 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎, volume XIV, page 492:

     Concinnus sgodny, wymowny, przymowny, llaszkawy

     [Concinnus zgodny, wymowny, przymowny, łaskawy]

• Polish: wymowny

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wymowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• wymówny (obsolete)

Inherited from Old Polish wymowny. By surface analysis, wymowa +‎ -ny.

• IPA^(key): /vɨˈmɔv.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: wy‧mow‧ny

wymowny (comparative wymowniejszy, superlative najwymowniejszy, adverb wymownie)

1. meaningful, pregnant, revealing
2. eloquent, articulate

• wymowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymowny in Polish dictionaries at PWN
• “wymowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2023
• Magdalena Majdak (16.11.2010), “WYMOWNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “wymowny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “wymowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 939