zdarzyć

Polish

Etymology

From z- +‎ darzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzda.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio 1, zdarzyć(file)
  • Audio 2, zdarzyć się(file)
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: zda‧rzyć

Verb

zdarzyć pf (imperfective zdarzać)

  1. (transitive) to cause
  2. (reflexive with się) to happen, to occur

Conjugation
Conjugation of zdarzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdarzyć
future tense 1st zdarzę zdarzymy
2nd zdarzysz zdarzycie
3rd zdarzy zdarzą
impersonal zdarzy się
past tense 1st zdarzyłem,
-(e)m zdarzył		 zdarzyłam,
-(e)m zdarzyła		 zdarzyłom,
-(e)m zdarzyło		 zdarzyliśmy,
-(e)śmy zdarzyli		 zdarzyłyśmy,
-(e)śmy zdarzyły
2nd zdarzyłeś,
-(e)ś zdarzył		 zdarzyłaś,
-(e)ś zdarzyła		 zdarzyłoś,
-(e)ś zdarzyło		 zdarzyliście,
-(e)ście zdarzyli		 zdarzyłyście,
-(e)ście zdarzyły
3rd zdarzył zdarzyła zdarzyło zdarzyli zdarzyły
impersonal zdarzono
conditional 1st zdarzyłbym,
bym zdarzył		 zdarzyłabym,
bym zdarzyła		 zdarzyłobym,
bym zdarzyło		 zdarzylibyśmy,
byśmy zdarzyli		 zdarzyłybyśmy,
byśmy zdarzyły
2nd zdarzyłbyś,
byś zdarzył		 zdarzyłabyś,
byś zdarzyła		 zdarzyłobyś,
byś zdarzyło		 zdarzylibyście,
byście zdarzyli		 zdarzyłybyście,
byście zdarzyły
3rd zdarzyłby,
by zdarzył		 zdarzyłaby,
by zdarzyła		 zdarzyłoby,
by zdarzyło		 zdarzyliby,
by zdarzyli		 zdarzyłyby,
by zdarzyły
impersonal zdarzono by
imperative 1st niech zdarzę zdarzmy
2nd zdarz zdarzcie
3rd niech zdarzy niech zdarzą
anterior adverbial participle zdarzywszy
verbal noun zdarzenie

Further reading
  • zdarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdarzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.