çakal

Chacal

Turco

Substantivo

ça.kal

  1. (zoologia) chacal, espécie de canídeo da família Canis:
    • Ormanda bir çakal gördük. (Vimos um coiote no bosque.)

Declinação
    Declinação de çakal
Caso Singular Plural
Nominativo çakal çakallar
Genitivo çakalın çakalların
Dativo çakala çakallara
Acusativo çakalı çakalları
Locativo çakalda çakallarda
Ablativo çakaldan çakallardan
    Formas possessivas de çakal
Singular
Caso Possuidor
1ª pess. sing. 2ª pess. sing. 3ª pess. sing. 1ª pess. pl. 2ª pess. pl. 3ª pess. pl.
Nominativo çakalımçakalınçakalııçakalımızçakalınızçakalları
Genitivo çakalımınçakalınınçakalıınınçakalımızınçakalınızınçakallarinin
Dativo çakalımaçakalınaçakalıınaçakalımızaçakalınızaçakallarına
Acusativo çakalımıçakalınıçakalıınıçakalımızıçakalınızıçakallarını
Locativo çakalımdaçakalındaçakalıındaçakalımızdaçakalınızdaçakallarında
Ablativo çakalımdançakalındançakalıındançakalımızdançakalınızdançakallarından
Plural
Caso Possuidor
1ª pess. sing. 2ª pess. sing. 3ª pess. sing. 1ª pess. pl. 2ª pess. pl. 3ª pess. pl.
Nominativo çakallarımçakallarınçakallarıçakallarmızçakallarnızçakalları
Genitivo çakallariminçakallarininçakallarininçakallarimizinçakallarinizinçakallarinin
Dativo çakallarımaçakallarınaçakallarınaçakallarımızaçakallarınızaçakallarına
Acusativo çakallarımıçakallarınıçakallarınıçakallarımızıçakallarınızıçakallarını
Locativo çakallarımdaçakallarındaçakallarındaçakallarımızdaçakallarınızdaçakallarında
Ablativo çakallarımdançakallarındançakallarındançakallarımızdançakallarınızdançakallarından

Expressões
  • altın çakal: chacal-dourado (Canis aureus)
  • çizgili çakal: chacal-prateado (Canis adustus)
  • kara sırtlı çakal: chacal-de-dorso-negro (Canis mesomelas)

Verbetes derivados
  • çakalboğan

Etimologia
Do persa شغال (fa) (shaghâl, shoghâl).

Pronúncia

No Wikcionário

Referências
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.