είμαι

Grego

Verbo

εί.μαι (eímai / ímai / íme)

  1. ser:
    • Είμαι δικηγόρος. (Sou um advogado.)
    • Το παιδί είναι του Κώστα. (O filho é do Kostas.)
    • Η κοπέλα ήταν του Γιώγου. (A namorada era do Giorgos.)
    • Αυτό το κτίριο είναι του δήμου. (Este prédio é do município.)
  2. estar:
    • Είμαστε σε πλεονεκτική θέση. (Estamos em vantagem.)
  3. haver, ter, existir:
    • Εδώ είναι τράπεζα. (Aqui]] tem uma mesa.)
    • Είναι κανείς εδώ; (Não há ninguém aqui?)
  4. (Gramática) verbo auxiliar das formas compostas de certos verbos

Conjugação
    Conjugação    
Forma impessoal
gerúndio όντας
Formas pessoais
Voz ativa
aspecto tempo 1ª sing. 2ª sing. 3ª sing. 1ª pl. 2ª pl. 3ª pl.
imperfectivo presente είμαιείσαιείναι είμαστεείσαστε
είστε		είναι
imperfeito ήμουν
ήμουνα 		ήσουν
ήσουνα 		ήταν
ήτανε 		ήμασταν ήσασταν ήταν
ήτανε
imperativo –να είσαι ––να είσαστε –
perfectivo subjuntivo ––––––
aoristo ––––––
imperativo ––––––

Expressões
  • είμαι για να είμαι: estar pronto
  • είμαι της γνώμης: achar, ser da opinião
  • είμαι μέσα: estar de acordo

Sinônimos
  • De 2 (estar): βρίσκομαι
  • De 3 (haver, ter, existir): υπάρχω

Etimologia
Do grego antigo εἰμί (eimí).

Pronúncia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.