aluir
Português
Conjugação
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
| Infinitivo impessoal | aluir | Gerúndio | aluindo | Particípio | aluído |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | aluo | aluis | alui | aluímos | aluís | aluem |
| Pretérito imperfeito | aluía | aluías | aluía | aluíamos | aluíeis | aluíam | |
| Pretérito perfeito | aluí | aluíste | aluiu | aluímos | aluístes | aluíram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | aluíra | aluíras | aluíra | aluíramos | aluíreis | aluíram | |
| Futuro do presente | aluirei | aluirás | aluirá | aluiremos | aluireis | aluirão | |
| Futuro do pretérito | aluiria | aluirias | aluiria | aluiríamos | aluiríeis | aluiriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | alua | aluas | alua | aluamos | aluais | aluam |
| Pretérito imperfeito | aluísse | aluísses | aluísse | aluíssemos | aluísseis | aluíssem | |
| Futuro | aluir | aluíres | aluir | aluirmos | aluirdes | aluírem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | alui | alua | aluamos | aluí | aluam | |
| Negativo | não aluas | não alua | não aluamos | não aluais | não aluam | ||
| Infinitivo pessoal | aluir | aluíres | aluir | aluirmos | aluirdes | aluírem | |
Etimologia
- Do infinitivo latino alluere.
Portugal
- AFI: /ɐ.ˈlwiɾ/
Anagrama
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.