aprico
Latim
Verbo
presente ativo aprico, infinitivo presente apricare, pretérito perfeito ativo apricavi, supino apricatum.
Conjugação
Conjugação de apricō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | apricō | apricās | apricat | apricāmus | apricātis | apricant |
| Pretérito imperfeito | apricābam | apricābās | apricābat | apricābāmus | apricābātis | apricābant | |
| Futuro | apricābō | apricābis | apricābit | apricābĭmus | apricābĭtis | apricābunt | |
| Pretérito perfeito | apricī | apricīstī | apricit | apricĭmus | apricīstis | apricĕrunt, apricēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | apricĕram | apricĕrās | apricĕrat | apricerāmus | apricerātis | apricĕrant | |
| Futuro do pretérito | apricĕrō | apricĕris | apricĕrit | apricerĭmus | apricerĭtis | apricĕrint | |
| Subjuntivo | presente | apricem | apricēs | apricet | apricēmus | apricētis | apricent |
| Pretérito imperfeito | apricērem | apricārēs | apricāret | apricārēmus | apricārētis | apricārent | |
| Pretérito perfeito | apricĕrim | apricĕrīs | apricĕrit | apricerĭmus | apricerĭtis | apricĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | apricīssem | apricīssēs | apricīsset | apricissēmus | apricissētis | apricīssent | |
| Imperativo | Presente | apricā | apricāte | ||||
| Futuro | apricātō | apricātō | apricātōte | apricāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | apricor | apricāris, apricāre | apricātur | apricāmur | apricāmĭnī | apricāntur |
| Pretérito imperfeito | apricābar | apricābāris, apricābāre | apricābātur | apricābāmur | apricābamĭnī | apricābāntur | |
| Futuro | apricābor | apricābĕris, apricābĕre | apricābĭtur | apricābĭmur | apricābimĭnī | apricābuntur | |
| Pretérito perfeito | apricatus sum | apricatus es | apricatus est | apricatī sumus | apricatī estis | apricatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | apricatus eram | apricatus erās | apricatus erat | apricatī erāmus | apricatī erātis | apricatī erant | |
| Futuro do pretérito | apricatus erō | apricatus eris/ere | apricatus erit | apricatī erimus | apricatī eritis | apricatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | apricer | apricēris, apricēre | apricētur | apricēmur | apricemĭnī | apricēntur |
| Pretérito imperfeito | apricārer | apricārēris, apricārēre | apricārētur | apricārēmur | apricāremĭnī | apricārēntur | |
| Pretérito perfeito | apricatus sim | apricatus sīs | apricatus sit | apricatī sīmus | apricatī sītis | apricatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | apricatus essem/forem | apricatus essēs/forēs | apricatus esset/foret | apricatī essēmus/forēmus | apricatī essētis/forētis | apricatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | apricāre | apricāmĭnī | ||||
| Futuro | apricātor | apricātor | apricāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | apricāre | apricisse | apricatūrus esse | apricārī | apricatus esse | apricatum īrī |
| Paricípios | apricāns | apricatūrus | apricatus | apricandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | apricāre | apricandī | apricandō | apricandum | apricatum | apricatū |
Pronúncia
- AFI: /a.'pri.koː/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.