arto
Galego
Sinônimo
- artoso
Etimologia
- (Morfologia) Aparentado com arte.
Etimologia
- Cognato do asturiano artu.
Latim
Verbo
presente ativo arto, infinitivo presente artare, pretérito perfeito ativo artavi, supino artatum
Conjugação
Conjugação de artō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | artō | artās | artat | artāmus | artātis | artant |
| Pretérito imperfeito | artābam | artābās | artābat | artābāmus | artābātis | artābant | |
| Futuro | artābō | artābis | artābit | artābĭmus | artābĭtis | artābunt | |
| Pretérito perfeito | artī | artīstī | artit | artĭmus | artīstis | artĕrunt, artēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | artĕram | artĕrās | artĕrat | arterāmus | arterātis | artĕrant | |
| Futuro do pretérito | artĕrō | artĕris | artĕrit | arterĭmus | arterĭtis | artĕrint | |
| Subjuntivo | presente | artem | artēs | artet | artēmus | artētis | artent |
| Pretérito imperfeito | artērem | artārēs | artāret | artārēmus | artārētis | artārent | |
| Pretérito perfeito | artĕrim | artĕrīs | artĕrit | arterĭmus | arterĭtis | artĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | artīssem | artīssēs | artīsset | artissēmus | artissētis | artīssent | |
| Imperativo | Presente | artā | artāte | ||||
| Futuro | artātō | artātō | artātōte | artāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | artor | artāris, artāre | artātur | artāmur | artāmĭnī | artāntur |
| Pretérito imperfeito | artābar | artābāris, artābāre | artābātur | artābāmur | artābamĭnī | artābāntur | |
| Futuro | artābor | artābĕris, artābĕre | artābĭtur | artābĭmur | artābimĭnī | artābuntur | |
| Pretérito perfeito | artatus sum | artatus es | artatus est | artatī sumus | artatī estis | artatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | artatus eram | artatus erās | artatus erat | artatī erāmus | artatī erātis | artatī erant | |
| Futuro do pretérito | artatus erō | artatus eris/ere | artatus erit | artatī erimus | artatī eritis | artatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | arter | artēris, artēre | artētur | artēmur | artemĭnī | artēntur |
| Pretérito imperfeito | artārer | artārēris, artārēre | artārētur | artārēmur | artāremĭnī | artārēntur | |
| Pretérito perfeito | artatus sim | artatus sīs | artatus sit | artatī sīmus | artatī sītis | artatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | artatus essem/forem | artatus essēs/forēs | artatus esset/foret | artatī essēmus/forēmus | artatī essētis/forētis | artatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | artāre | artāmĭnī | ||||
| Futuro | artātor | artātor | artāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | artāre | artisse | artatūrus esse | artārī | artatus esse | artatum īrī |
| Paricípios | artāns | artatūrus | artatus | artandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | artāre | artandī | artandō | artandum | artatum | artatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈar.toː/
Etimologia
- De artus (apertado).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.